Tja, het zit er weer op; voor Oranje tenminste want de beste van de wereld gaan we zondag nog zien. Toch wilde ik nog even een woordje van dank aan je richten beste Louis:
Ik ben bijzonder trots op jou en jouw jongens, want zo mogen we dat toch wel zien. Je had top-verdedigers, een super middenvelder en hardwerkende kerels tot je beschikking en je hebt er uitgehaald wat er in zit. Het lukte zelfs om langszij te komen en even droomden we “erop en erover“. Het mocht niet zo zijn maar dat wil niet zeggen dat jullie daar minder door zijn. In mijn ogen in ieder geval niet.
Één speler wil ik er nog even uitlichten: Wout Weghorst. Natuurlijk was hij de held tegen Argentinië maar hij hoorde al langer tot mijn persoonlijke helden en de regelmatige lezers van mijn blog weten, denk ik, wel waarom.
Een kerel met principes, door dik en dun, ook als de hele wereld tegen je is en je carrière in het geding lijkt te komen. Overtuigd en standvastig, geloof in jezelf en waar je voor staat. Een heel bijzonder mens. Ik hoop dat iedereen iets leert van Wout en zijn standpunten.
Het is bijna poëtisch dat juist hij die 2 goals heeft gemaakt. Alsof het zo had moeten zijn.
Ik hoop dat jullie allemaal trots zijn op jezelf en je er bij neer kunnen leggen dat er niet meer in zat deze keer. Ik ben het wel, in ieder geval. En laat die Valentijn maar lullen; hij is je aandacht niet waard.
