In het kader van de BMW KNMV Meetup kies ik als eerste voor de BMW R18. Is het geen plaatje? Geweldige vormgeving, imposante cilinders, simplistisch afwerking. Gewoon niet meer erop als er hoognodig op moet. Het hart van deze oude ratbike-fanaat gaat harder kloppen.
1800cc, 91 pk en 158 nm koppel. Indrukwekkend. Ik start het paard en schrik direct. Als ik gas geef beweegt de hele fiets naar links. Alsof deze ijzeren ros zijn berijder niet leuk vind en hem wil afgooien. Wat is dat? Niemand kan daar een antwoord op geven. De een zegt dat het de zware boxer is maar ik heb zelf een 1500 boxer. Nog nooit gevoeld hoor. De ander wijt het aan de cardan maar ook mijn Valkyrie heeft een cardan. Voor mij wordt het niet duidelijk. En de motor blijft dit doen, ook tijdens het rijden; best scary.
Het paard is humeurig. Het bokt, hikt en stokt. Onderin gromt ie als een beer en dat klinkt niet goed. Ik hou hem maar wat hoger in de toeren. Met 30 km/u moet je in de 1e versnelling blijven rijden. De 2e versnelling voelt dan niet goed; teveel onderin. Binnen de bebouwde kom en op de 60 wegen kom ik nauwelijks in de 3e versnelling. Ik wil niet hoger schakelen; dan komt die beer weer. Wie heeft dit ding met 6 versnellingen ontworpen?
De achtervering doet aan een hardtail denken. We rijden door het dorp en ik voel elke klinker in mijn rug. Jos reed altijd met een behoorlijk slappe band op zijn hardtail. Zal ik er wat lucht uitlaten? Tot overmaat van ramp is het zadel keihard. Het doet me denken aan mijn ratbikes met een plank op het frame. Maar toen was ik 20 tot 30 jaar jonger. Net 2000 km achter de rug op en neer naar Tjechie, zonder issues; nu doet mijn reet zeer na 20 minuten.
De power is OK ondanks dat het lastig te doseren is. Ik laat een gaatje vallen voor de rotonde en geef erna een dot gas. De woesteling wordt wakker en gooit me voor de 2e keer bijna af. Ik hou van power maar deze bruut is bijna niet te temmen.
Als de ontwerpers met de looks een vooroorlogse bike wilden nastreven dan is dat goed gelukt. Het is echter ook gelukt met het rijgedrag helaas. De fiets voelt slechter als mijn oudste matzwarte ratbike (GS1000). Robuust maar primitief. Veel power maar die komt met harde realiteit, letterlijk. De liefde is over. Net als bij een vrouw: Je kunt zo mooi zijn als je wil; als je niet lekker rijd is het voorbij. Toch knipoog is nog een keer als ik omkijk. Dag beauty.
