De Amerikaanse strijdkrachten kenden rassenscheiding totdat president Harry Truman op 26 juli 1948 Executive Order 9981 uitvaardigde, die alle takken van de militaire dienst desegregeerde. Die segregatie tijdens de Tweede Wereldoorlog hielp bij het ontstaan van de Battle of Bamber Bridge in Groot-Brittannië in 1943. Toen dat jaar Amerikaanse troepen naar Groot-Brittannië werden gestuurd, werden zwarte soldaten met respect en vaak open armen ontvangen door de lokale bevolking.
Het dorp Bamber Bridge, Lancashire, toen de thuisbasis van US Army Air Base 569 was zo’n plek. Het 1511th Quartermaster Truck Regiment, een logistieke eenheid die op de basis was gestationeerd, bestond voornamelijk uit zwarte soldaten. De geheel blanke 234th US Military Police Unit was gestationeerd aan de noordkant van het dorp en het was bekend dat de twee eenheden verschillende schermutselingen hadden gehad over rassenrelaties.
De soldaten van de 1511e werden verwelkomd in lokale etablissementen, en dit viel niet in goede aarde bij blanke Amerikaanse soldaten die hun racistische idealen met zich meebrachten. Toen blanke militaire politieagenten (MP’s) erop aandrongen dat een lokale kroegeigenaar zijn etablissement zou scheiden, antwoordde de eigenaar dat hij dat zou doen. Toen de MP’s de volgende dag terugkeerden, werden ze echter opgewacht met “Blacks Only“-borden in drie dorpscafés, die een duidelijke boodschap naar de MP’s stuurden dat hun racisme niet welkom was. Britse barmeisjes vertelden blanke soldaten dat ze op hun beurt moesten wachten als ze ervan uitgingen dat ze eerder zouden worden bediend dan zwarte soldaten.
In de nacht van 24 juni gingen twee MP’s, korporaal Roy A. Windsor en PFC Ralph F. Ridgeway, de Ye Old Hob Inn binnen en probeerden soldaat Eugene Nunn van de 1511th te arresteren, daarbij verwijzend naar hem omdat hij niet goed gekleed was en geen pas had. De soldaten en MP’s begonnen te discussiëren. Lokale stedelingen en vrouwen van de Britse Auxiliary Territorial Service kozen de kant van de mannen van de 1511th en eisten dat de MP’s de zwarte soldaten met rust lieten. Soldaat Lynn M. Adams van de 1511th rukte op naar een van de MP’s met een fles en korporaal Windsor trok zijn pistool. Sergeant William Byrd van de 1511th was in staat om de situatie te de-escaleren en uiteindelijk de MP’s te overtuigen om te vertrekken. Terwijl ze wegreden, gooide soldaat Adams een fles naar de jeep, en de MP’s reden naar hun basis om versterkingen op te halen om terug te keren naar de pub om de zwarte soldaten te arresteren.
Toen de soldaten van de 1511th terugliepen naar de basis, werden ze aangehouden door de terugkerende MP’s. Er brak een gevecht uit en MP Carson W. Bozman trok zijn pistool en schoot soldaat Adams in de nek. De soldaten van de 1511th keerden terug naar hun basis en arriveerden om middernacht, gewapend met geweren en een machinegeweerwagen, als vergelding bij het MP-kamp. De soldaten van de 1511th overvielen de wapenkamer van de MP’s en bewapenden zich toen de twee partijen in de duisternis op elkaar begonnen te schieten. Tegen vier uur ’s ochtends hield het geweld op. Soldaat William Crossland van de 1511th werd gedood en vijf andere soldaten raakten gewond, samen met twee parlementsleden. Er waren twee processen die ertoe leidden dat 27 van de 32 zwarte soldaten schuldig werden bevonden aan verschillende aanklachten. De meeste straffen werden echter verminderd of afgewezen vanwege de overweldigende steun van het Britse publiek voor de zwarte troepen.
In juni 2013 werd een jubileumsymposium gehouden aan de Universiteit van Central Lancashire, met een vertoning van de documentaire “Choc’late Soldiers from the USA” uit 2009 ter herdenking van de Bamber Bridge Riot.
