Een vriend van me vroeg “als je echt achtervolgd blijkt te worden, is er dan sprake van paranoia?“. Ik vond dat een schitterende vraag. Ik heb me namelijk zelf vele malen afgevraagd of ik zelf paranoia begin te worden. Maar als ik de feiten op een rijtje zet:
- Als ik in een stadscentrum van ongeacht welke stad loop en ELKE diender aanwezig draait zijn hoofd en loopt vervolgens achter me aan. Als men voldoende dienders verzameld heeft wordt ik steevast staande gehouden en mijn ID wordt gevraagd. Als ik dat, voor de 40e keer en aantoonbaar dezelfde diender als een paar weken geleden, weiger wordt ik aangehouden.
- Een klant van me vertelt me dat er een rechercheur bij hem was. Die waarschuwde mijn klant dat, indien hij zaken blijft doen met OMG’s, zijn vergunning(en) wel eens ter discussie gesteld kunnen worden. Een week later loopt er een andere automatiseerder rond en ben ik bedankt.
- Als we een Veteranen Ontmoetings Centrum willen opzetten komt er een reactie los van ongekende omvang. Gemeente, politie, marechaussee, stadsmarinier en iedereen die er ook maar enigszins bij betrokken (kunnen) zijn worden, tot 3 maal toe, uitgenodigd voor overleg. Alles wordt ingeroepen om die initiatief te blokkeren.
- Na 3 jaar als (mede)organisator te hebben deelgenomen aan de veteranendag-motorrit en zelfs meegereden te hebben in het defilé voor onze Koning zijn we plotseling ongewenst.
- Als ik een biertje ga doen bij een bevriende motorclub wordt ik in een groots opgezette sluis aan de kant gezet. Bestuurder EN alle inzittenden worden gevraagd zich te legitimeren. Vele auto’s passeren ongemoeid maar de volgende auto die wordt gecontroleerd bevat weer opvallend veel bikers.
- In 2013 en 2014 wordt ik geconfronteerd met 17 (!) belastingaanslagen variërend van inkomsten belasting tot motorrijtuigenbelasting over 2007 (!).
- Als ik een bikerbar in Wagenburg bezoek hangt er een affice op de deur: verboden toegang met mijn kleding.
- Als ik RTL Boulevard zit te kijken en het gaat over “zware criminelen” zie ik plotseling mezelf voorbij rijden als illustratie.
- etc, etc, etc …..
Toch zijn er, getuige reacties op social-media, nog steeds mensen die denken dat het perceptie is. Dat het een bejegening is die wij zelf uitlokken door onze kleding. Dat wij hier zelf, door provocerend gedrag, schuldig aan zijn. Dat wij onszelf maar eens positief moeten profileren als we hier vanaf willen komen.
Maar er toch wel degelijk sprake van een actief beleid dat door vele overheden wordt uitgevoerd. Er zijn represailles ZONDER enige vorm van bewijs, proces of enige andere vorm van procedure waarin we ons kunnen of mogen verdedigen. GESTRAFT ZONDER ENIGE VORM VAN PROCES! Was dat niet in strijd met onze grondwet en het EVRM?
Nee mensen; IK BEN NIET PARANOIA! Dit gebeurt werkelijk. En wanneer gaan jullie hier ook iets van vinden? Als het jullie persoonlijk raakt? Of komen jullie eerder in actie?
