Met verbazing zat ik zojuist een vandaag te kijken. De burgemeester van Apeldoorn, de heer John Berends, is genomineerd voor de moedigste mens van Nederland 2014. Moedig? Wat heeft deze man dan gedaan?
Hij heeft een beslissing genomen omtrent de inschrijving in het GBA van Apeldoorn van Folkert van der Graaf. Moedig? Was dat dan zo moeilijk?
Folkert heeft zijn straf uitgezeten. Volgens mij kom je dan VRIJ! Maar ja, vrij is een omstreden woord, de laatste jaren. Blijkbaar is hij niet zo vrij dat hij zijn woonplaats mag kiezen.
Overigens heeft onze burgervader wel een aantal dagen nagedacht over deze “moeilijke” beslissing. Hij heeft overleg gehad met OM en politie, de roemruchte “driehoek”. Hij heeft gecommuniceerd met de bewoners die er ogenschijnlijk niet zoveel moeite mee hebben. Ik zoek en ik zoek maar kan geen enkele vorm van MOED vinden.
Deze politici cq bestuurders die deze voordracht hebben gedaan zijn, wat mij betreft, geheel van het padje af.
MOED is in een seconde beslissen voorwaarts te gaan met je voertuig, je kop bovenluiks en vurend, omdat je commandant gewond is geraakt en je peloton overlopen dreigt te worden.
Het vuur van de Taliban naar je toe trekken en maximaal dekkingsvuur richting de vijand geven zodat anderen de kans krijgen om uit hun benarde situatie weg te komen.
DAT IS MOED! Dat zijn acties om te belonen.
Maar een beslissing nemen, waar je dagen over kunt doen, met advies van velen, vanachter je veilige bureau? Dat heeft NIETS met moed te maken.
Bah; het maakt me misselijk …
