Als alles mis gaat, vragen stellen niet helpt, een klacht genegeerd wordt en de volgende klacht weken duurt en een uiterst stom antwoord oplevert wordt het, in mijn ogen, eens tijd voor een blog. Ja, uit machteloosheid aan de ene kant maar soms levert het ook wat op, heb ik gemerkt.
Het begint allemaal met een aangetekend schrijven, naar de rechtbank. Keurig afgegeven op het postkantoor op 6 september in een klein winkeltje. Helaas zijn de postkantoren niet meer wat het geweest is en het worden er steeds minder. Ik moet er steeds verder voor gaan. Maar het frommelige bonnetje wordt weer ingescand, opgeslagen bij de Conclusie van Repliek en het “track & trace” nummer ingevoerd in de app. Je verwacht dan dat je binnen 2 dagen een handtekening retour hebt, weliswaar digitaal maar toch.
Er kwam echter NIETS terug en in de app bleef de zending op “Bezorgmoment nog niet bekend” staan. Dat staat er overigens TOT OP DE DAG VAN VANDAAG. Na een week ging ik vragen stellen: “Wat is er aan de hand? Is mijn “aangetekend stuk” wel ontvangen? Ik krijg het ongelooflijke domme antwoord: “Dat weten we niet. Moet u vragen bij de geadresseerde.“.
Op 18 september vulde ik het “klachtenformulier” op de website van PostNL maar eens in. Alle gegevens erbij en ik ging er nog steeds vanuit dat nu PostNL een werkelijk “onderzoek” instelt waar het schrijven gebleven was. Weer MIS!
Op 22 september komt er een mail van PostNL:
Om het onderzoek op te kunnen starten, ontvang ik graag de volgende informatie:
– – de naam en/of naam bedrijf, het volledige adres en telefoonnummer van de geadresseerde
– – een beschrijving van het uiterlijk van de envelop met eventuele kenmerken
– – beschrijving inhoud
– – kopie van het verzendbewijs
Tja, dat had ik eigenlijk allemaal al doorgeven bij de vraag EN bij de klacht. Maar ik blijf rustig en geef op alle vragen, voor de derde keer, antwoord.
Op 4 oktober komt er een antwoord: “Uit onderzoek heb ik de zending helaas niet kunnen traceren. Hierdoor moet ik concluderen dat de zending nooit afgeleverd is. Als de rechtbank dit ook bij u aangeeft dan zal ik de verzendkosten moeten vergoeden aangezien wij de zending niet meer kunnen traceren. Graag ontvang ik hier een bevestiging op.“.
PostNL gaat er dus vanuit dat IK inderdaad ga informeren bij de geadresseerde. Zelf doen ze dat dus blijkbaar niet; tot zover het “onderzoek”. Ik antwoord nog: “Het gaat hier niet om vergoeden. Het gaat hier om juridische post en dus het bewijs kunnen leveren dat een brief is afgeleverd, de zogenaamde “handtekening retour” maar daar komt nooit meer een reactie op.
Over PostNL pakketdiensten kan ik nog wel 7 blogs schrijven maar daar zullen we de lezers maar niet mee vervelen. Ik ga ervan uit dat iedereen daar last van heeft.
Het is overigens niet de eerste keer dat ik schrijf over onze nationale postbezorger. Was het de vorige keer drama bij de postkantoren, nu is de bezorging en de informatievoorziening (app) aan de beurt.
