Dokter

Zelfs ik begin hier en daar mankementjes te vertonen. We zullen het maar de leeftijd noemen maar het kan natuurlijk ook seizoensgebonden zijn. Na een aantal dagen kuchen, hoesten, hijgen en lichte koorts besloot mijn meisje dat ik maar eens naar de huisarts moest ondanks dat ik daar een hekel aan heb en niet zo veel vertrouwen meer heb in onze zorg.

Ik heb een hekel aan een praktijk waar je elke keer een andere dokter te zien krijgt dus koos ik vorig jaar voor een praktijk in de buurt met een (vaste) dokter die me leek te begrijpen. Mijn lief liet het blijkbaar overkomen als spoed want ik moest direct komen. Binnen een uur waren we aan de beurt. Ik had echter niet mijn vaste arts. Nood breekt wet dus togen we op donderdag-middag naar de praktijk. Een vriendelijke dame stond me te woord en pakte al snel haar stethoscoop. Na 20 seconden zuchten en luisteren kwam het hoge woord eruit: Een longontsteking.

Ik zal u een antibiotica-kuur voorschrijven. Dan voelt u zich snel beter.

Ik ben niet echt enthousiast over penicilline(varianten), te meer omdat ik die als kind te pas en te onpas kreeg en mijn weerstand daar niet beter op is geworden. Al jaren ben ik dus voorzichtig en als ik het idee heb dat ik het zelf wel aan kan neem ik geen kuur. Dat heb ik dus ook met mijn vaste huisarts besproken. Maar ademen is ook wel evident en een longontsteking wil je ook niet te lang van genieten. Daarbij noemde mijn vrouw me weer eens eigenwijs dus begon ik met de kuur (valt dus toch wel mee met die eigenwijsheid).

Vandaag belde mijn ega de dokter weer. Ik zou me tenslotte na een paar dagen al een stuk beter moeten voelen, had de dokter me beloofd. NOT! Nu moesten we zelfs haasten want binnen het kwartier konden we aantreden. Een dame die duidelijk ouder was als ik ving ons al op en begeleide ons in een (voor)kamertje. Een snel afgenomen drupje bloed ging in een machientje en op de display prijkte al snel 4.0

Navraag leerde ons dat dit goed was. De ontstekingswaarde was prima. Ze gaf het even door aan de huisarts. Die kwam ons al halen en bleek wéér een andere arts te zijn. Daar baal ik dus van.

Uw ontstekingswaarden zijn goed dus gaan we even (verder) kijken.

Wacht even … mijn gedachten gaan in de 4e versnelling: Waarom heeft die andere arts die ontstekingswaarden afgelopen donderdag niet gemeten? VOORDAT ze antibiotica voorschreef? En waarom worden die nu gemeten? Na 4 dagen antibiotica? Die waarden zouden nu toch, aangenomen dat de kuur aanslaat, al goed moeten zijn?

Ook deze huisarts pakt er de stethoscoop bij en luistert wat langer en vooral uitgebreider naar mijn longen. Vooraf en onderwijl vraagt ie me meermaals of ik rook. Ik ontwijk de vraag omdat ik weet dat men dan direct met een vooroordeel naar me kijkt en veelal de diagnose al gesteld heeft: ROKEN is de oorzaak blijkt dan (bijna) altijd het oordeel. Maar het werd gekker:

Heeft u astma? Of een vorm van COPD?

Wacht … ik dacht dat ik hier was voor een diagnose of tenminste een onderzoekje. Kan hij dit niet vaststellen? Ik antwoorden JA op astma, tenminste, als kind werd er CARA vastgesteld bij mij. Die term gebruiken we niet meer, was het antwoord, maar inderdaad. Tevens werd er tijdens mijn beroepskeuring ook astma vastgesteld (ondanks dat ik dienstplichtig was goedgekeurd en 6 maanden zonder issues in Libanon gediend heb).

Ik vroeg nog even of hij iets had gehoord door zijn stethoscoop:

Ja, uw longen kraken en rammelen eigenlijk aan alle kanten.

Pfff, lekker makkelijk. Ik ben 61 dus kraak en rammel over mijn hele lijf, dacht ik. Natuurlijk drong hij aan op de vraag ROKEN. Ik bekende: JA.

Dan ga ik u prednison voorschrijven …

OK, waarom?

Nou, als er sprake is van astma schrijf ik altijd een puffertje voor maar bij rokers prednison

Het zal wel aan mij liggen maar er is toch sprake van beide, of niet? Waarom dan de prednison? Ik weet van prednison dat dit hoofdzakelijk je immuunsysteem onderdrukt en vrij heftig is met vele bijwerkingen. Daar wordt ik niet vrolijk van. Ik maak duidelijk dat ik dan toch voor het “puffertje” ga.

Geen probleem.

Thuis gekomen check ik toch ook nog even dit puffertje: Ik ben geen dokter maar wat men daarbij vermeld lijkt het me vele malen beter als prednison. Ook indien er sprake van COPD zou zijn. Tot mijn verrassing blijkt het ook nog ontstekingsremmend te zijn.

Overmorgen zie ik mijn eigen huisarts. Zal het toch nog even met hem bespreken.

Blijf kritisch, blijf nadenken en blijf VRIJ.

Dit bericht is geplaatst in Medisch met de tags , , , , , , , , . Bookmark de permalink.