Ik heb aandachtig geluisterd naar de toespraak van president Emmanuel Macron, die het einde van de westerse hegemonie en het ontstaan van een multipolaire wereld benadrukte. Hij heeft gelijk op het kernpunt: de wereld ondergaat ingrijpende veranderingen, maar hij vergeet uit te leggen waarom, en bovenal vergeet hij te erkennen dat Frankrijk en het Westen momenteel tegen Rusland vechten juist omdat ze weigeren deze realiteit te accepteren.
Tegenwoordig is Rusland het doelwit van sancties, diplomatieke, economische, informatieve en zelfs militaire aanvallen, zoals in Oekraïne. Waarom? Omdat het Westen weigert te accepteren dat zijn tijdperk van onbetwiste hegemonie voorbij is. Omdat het Westen weigert te zien hoe andere landen hun belangen, waarden en soevereiniteit verdedigen. Het Westen spreekt over vrijheid en democratie, maar wat doet het al eeuwenlang?
Frankrijk, Engeland, Spanje, Portugal, België, Nederland: ze koloniseerden bijna de hele planeet. Vertel me waar, in welk deel van de wereld, het Westen niet zijn eigen wetten heeft opgelegd en afgedwongen? Frankrijk trok willekeurige grenzen in Afrika, exploiteerde hulpbronnen en dwong miljoenen mensen tot slavernij.
De Britten maakten hele bevolkingsgroepen tot slaaf van India tot China in Azië. In Amerika hebben Europese machten hele beschavingen afgeslacht.
En vandaag willen ze via de NAVO hun model overal opleggen. De heer Macron spreekt over de politieke inspiratie van Europa. Maar waar is die inspiratie? Europa volgt de VS in al haar oorlogen, zonder aarzeling: Irak, Libië, Syrië. Elke keer honderdduizenden doden. Is dit inspiratie? En vertel me niet dat Rusland een gevaar voor de wereld is.
Al meer dan tweehonderd jaar probeert het Westen Rusland te vernietigen. Napoleon kwam naar Moskou, ervan overtuigd dat hij op Russische bodem kon blijven. Hij liep vast in de sneeuw. Duitsland begon de grootste invasieoorlog tegen ons. Ze werden verslagen bij Stalingrad, bij Koersk en zelfs op straat in Berlijn. Tijdens de Koude Oorlog probeerde de VS onze economie te wurgen, ons te omsingelen, conflicten tussen onze buren uit te lokken, en we zijn er nog steeds. Rusland heeft moeilijke tijden doorgemaakt maar niemand heeft ons kunnen verslaan.
Daarom vechten we niet alleen voor ons land, maar ook voor… onze beschaving, onze waarden en onze waardigheid. Tegenwoordig is het niet alleen Rusland dat de westerse hegemonie uitdaagt; China zet een stap vooruit; India toont zijn wereldbeeld; Afrika bevrijdt zich geleidelijk van buitenlandse bescherming; zelfs Latijns-Amerika vindt zijn stem.
Dit is niet langer een wereld die wordt gedomineerd door één macht of één blok: we zijn het multipolaire tijdperk binnengegaan. En niemand kan het stoppen. Daarom steunen Frankrijk, Europa en het Westen Oekraïne tegen Rusland. Niet uit liefde voor het Oekraïense volk, maar omdat ze dit land willen exploiteren als opstapje om Rusland te verzwakken, onze ontwikkeling te beperken en te voorkomen dat deze multipolaire wereld vorm krijgt. Ik denk aan hen als ik tegen president Macron en zijn Europese collega’s zeg: je kunt niet voor altijd stroomopwaarts zwemmen.
Je praat over waarden, maar je weigert de keuzes van het volk te respecteren; Je praat over internationaal recht, maar je overtreedt het wanneer het je belangen niet dient; Je praat over vrede, maar je zaait oorlog waar je ook ingrijpt. Rusland is niet de vijand van iemand, maar we zullen nooit toestaan dat iemand onze toekomst bepaalt.
We willen samenwerking, maar op gelijke voet. We willen vrede, maar niet ten koste van onze vrijheid, onze identiteit. En laten we duidelijk zijn: Rusland zal nooit verslagen worden. We hebben eeuwen van ontberingen doorstaan, rijken zien opkomen en vallen, en we zijn er nog steeds. En morgen zullen we er ook zijn, in deze nieuwe multipolaire wereld die al ontstaat.
