We kennen het waarschijnlijk allemaal: een envelop met een paars randje door de brievenbus. Soms een paar tientjes want een paar km te hard rijden we allemaal wel eens. Tja, de staatskas moet gespekt worden. Maar soms zijn die boetes helemaal niet terecht. Je bent daar helemaal niet geweest of je weet zeker dat je niet te hard hebt gereden of een overtreding hebt gemaakt.
Eind maart ontvang ik een “beschikking” van maar liefst 239 euro (inclusief administratiekosten). Ik zou op donderdag 2 maart om 07:48 “Op een kruispunt niet de richting volgen die de voorsorteerstrook aangeeft“. Vreemd verhaal dus ik raadpleeg mijn agenda, temeer omdat ik best vaak op donderdag van thuis werk. En inderdaad: Ik ben die dag niet weg geweest. Volgens agenda, urenverantwoording, KM-verantwoording en logfiles op de server heb ik gewoon achter mijn eigen PC thuis gezeten.
Maar hoe toon je dat aan? Ik heb dit al eens eerder meegemaakt en de Officier van Justitie antwoordde destijds op mijn bezwaar dat hij, naar aanleiding van mijn woorden, geen reden zag te twijfelen aan de waarnemingen van de politie. Mijn ingevoerde bewijzen waren “makkelijk te manipuleren“, volgens zijn mening. Ook de rechter sloot zich daar bij aan en ondanks dat ik zeker wist en kon aantonen dat ik nog niet in de buurt was geweest bleef de boete gehandhaafd.
Ik wilde me er eigenlijk al bij neerleggen, wetende uit ervaring dat een bezwaar weinig zin heeft, toen ik dacht aan mijn camera-systeem. Als ik thuis ben, en de auto ook, dan staat die, grote kans, recht onder de camera geparkeerd. Precies zo was het en ik stuurde de camera-beelden, inclusief time-stamp, mee met mijn bezwaar. Hier kunnen ze toch niet zo makkelijk omheen?
Vandaag viel het antwoord van de OvJ op de mat: “Op basis van de door de verbaliserende instantie ter beschikking gestelde gegevens is gebleken dat de beschikking niet in stand kan blijven. Alles overwegende vernietigt de officier van justitie de beschikking. U hoeft de opgelegde sanctie en de administratiekosten niet te betalen.“
Op basis van de door de verbaliserende instantie ter beschikking gestelde gegevens? Waren het niet mijn camera-beelden die de OvJ overtuigd hebben? En is dit alles? Ik overleg onomstotelijk bewijs dat ik, en mijn auto, op dat moment NIET daar geweest kunnen zijn en de OvJ “vernietigt” de beschikking? Geen verdere verklaring, geen tegemoetkoming in de “verweerkosten”, geen excuses, NIETS. Het is gewoon NOOIT GEBEURD!.
Ik heb hier wederom een heel onbevredigend gevoel aan overgehouden. Het sterkt me in mijn standpunt dat de “wet Mulder” IN STRIJD MET DE GRONDWET IS! Het zoveelste bewijs dat de Mulder-wetgeving een typisch geval van “SCHULDIG TOT ONSCHULD BEWEZEN” is. Maar we blijven het pikken …. Hoe lang nog?
