Het is alweer een maand geleden dat ik iets van me heb laten horen. Dat heeft verschillende redenen. Allereerst ben ook ik op vakantie geweest. Een echte 1% vakantie, mag ik wel zeggen. We zijn gewoon gaan rijden; geen prik, geen test, geen bullshit-documenten die mijn “onschuld” moeten bewijzen.
Dat is ook wat 1% inhoudt: je niet conformeren aan onzinnige en onredelijke regels. Dat heeft niets met criminaliteit te maken, zoals onze overheid ons al zolang wil laten geloven. 1% is ethiek en geweten boven wetten en regels stellen. Blijven nadenken over de redelijkheid van opgelegde maatregelen. Zo simpel. In herhaling, zoals Nelson Mandela al zei: “Als wetten en regels onredelijk worden rest niets anders dan buiten de wet te leven“.
We zijn overigens, zonder problemen, tot een heel eind in Spanje gekomen. Prachtige ritten, dwars door het Centraal Massief en de Pyreneeën. Een vakantie om nooit te vergeten.
Hoewel we ons hadden voorgenomen om zo min mogelijk over C19 te praten tijdens onze vakantie kwam je daar op de diverse motorcampings niet echt onderuit. Dat kan ook moeilijk anders; het beheerst ons leven voor een groot deel en wat in het hart leeft komt er, bij een paar biertjes, ongecontroleerd uit. Ik was verbaasd hoeveel van de eens zo rebelse bikers braaf hun prikkie hadden gescoord, bang dat hun vakantie anders in het water zou vallen. We oogstten veelal verbazing en soms ook afgunst als we vertelden dat wij ons hier niet aan hielden. Nog verbazender was dat veel van die “prikkies” het zelfs verdedigden, veelal in eerste instantie. Daarbij kwamen natuurlijk de gebruikelijke clichés voorbij die netjes geïndoctrineerd waren.
Ondertussen dendert in Nederland de “mediatrein” gewoon door. Over de zin en onzin daarvan de volgende keer meer. Nu wil ik vooral terugkijken op een super geslaagde en “vrije” motorvakantie.
