Vandaag een manifestatie tegen de afschaffing van MRB-vrijstelling op Oldtimers. Zelf wordt ik daar ook behoorlijk mee gepakt. Ik heb een auto en een motor voor dagelijks gebruik. Daar betaal ik al MotorRijtuigenBelasting (MRB) voor. Mijn Harley uit 88 zou dit jaar vrijgesteld worden maar die hebben ze al eerder door de neus geboord. Ik betaal dus momenteel voor 3 voertuigen maar kan er maar 1 tegelijk rijden. In de garage heb ik nog 2 Suzuki’s uit 82 en een Kawasaki uit 86. Deze zijn vrijgesteld van MRB.
Als deze voorstellen er door komen moet ik dus voor 6 voertuigen belasting gaan betalen. Toch heb ik nog vers in het geheugen dat de Politici plechtig beloofden dat weliswaar het gebruik duurder zou worden maar het bezit absoluut niet. Inmiddels weten we dat ook deze belofte wederom gebroken wordt. Beloftes van Politici zijn zo vluchtig als mijn scheten; ze stinken alleen veel erger.
Vandaag dus maar op de motor naar Den Haag. Eerste verzamelpunt was Mc Donald’s te Rosmalen. Om 08:30 waren we daar aanwezig. Onder het genot van een bakkie veel bekenden gesproken. Er leek hier al best veel animo te zijn.
Rond 09:30 vertrokken we via de A2 richting Den Haag. We, de motorrijders, werden gevraagd wat begeleidingswerk te doen en dat deden we natuurlijk graag. Het was tenslotte maar 1 stoplichtje net voor de snelweg. Dat hadden we al snel met 3 man geblokkeerd zodat de stoet ongehinderd verder kon rijden. Grappig was dat er een politieauto met 2 geüniformeerden in mijn rij stonden maar dat weerhield mij er niet van mijn motor recht voor hun neus te zetten en hen een vriendelijk doch dringend stopsignaal te geven. Ze bleven gedwee op hun plaats 🙂
Oldtimers van allerlei makelij en even zovele bestuurders van divers pluimage zijn helaas niet zo gedisciplineerd als een kudde motorrijders. Even streng roepen dat ze moesten doorrijden gepaard met dwingende handgebaren hield de stoet enigszins bij elkaar. Onderweg vroeg de lead-auto ons degene die dubbel gingen rijden en dreigden te vertragen erop te wijzen dat dit niet de bedoeling was. Ook dat werd door de motoren feilloos uitgevoerd zodat, in ieder geval onze stoet, niet voor opstoppingen zorgde.
Aangekomen in Den Haag was het weer prijs: overal cirkelden Motoragenten die echter weinig of geen overleg met elkaar hadden. Een gedeelte werd naar het Louwman-museum begeleid wat ook het einddoel zou zijn. Een ander gedeelte werd echter het Malieveld op geloodst. Toen we de agent vroegen waarom dit was zei hij met een stalen gezicht dat er een nood-verordening van kracht was. Inmiddels weten we dat dit een leugen was.
Net als met de R.O.T.S. manifestatie vorig jaar werden we weer naar een terrein geloodst met het nodige machtsvertoon zonder enige wettelijke basis. Het devies was, zoals gewoonlijk, dat we maar moesten luisteren naar de sterke arm der wet. Dat diezelfde handhavers daar gewoon keihard bij staan te liegen begint ook al gewoon te worden.
Het Malieveld stond in no-time vol. En de Oldtimers bleven maar komen, rijen achter elkaar. Leuk om te zien dat er toch enige actiebereidheid is in dit landje. De bestuurder van onze lead-auto vroeg ons om de deelnemers die naar het Louwman-museum waren geloodst op te halen. Dan zou in ieder geval het kolossale van de manifestatie niet worden verdoezeld. Ook dat deden we natuurlijk graag en we waren snel op en neer naar de 2e parkeerplaats. Dit alles werd nauwlettend gadegeslagen door de rijkelijk aanwezige agenten maar er werd niet ingegrepen.
Na anderhalf uur vonden wij het welletjes. Ik vond mijn statement voldoende en was toe aan een bak koffie. Op het veld of daarom heen was , ik zou bijna zeggen uiteraard, niets te bekennen. Nu maar hopen dat er geen schikkingen van het CJIB op de mat vallen in de komende tijd.
