Deep Web

DeepWebOnder mijn aandacht kwam de film uit 2015 genaamd “DEEP WEB“, een documentaire over de  “anonieme-marktplaats-variant” SILK ROAD.

SILK ROAD is opgericht in 2011 en zeer snel enorm populair geworden. Initiatiefnemers zijn een groep “hackers/Crackers/Coders”, anarchisten maar ook vooral pacifisten. Honderdduizenden gebruikers bieden hun waar aan en kopen en omdat alle transacties volledig anoniem zijn trekt het uiteraard ook handel aan die bij de Amerikaanse wetgeving verboden is zoals geneesmiddelen en drugs. De initiatiefnemers vinden dat niet erg en varen en niet alleen wel bij: Ze hebben tevens de overtuiging dat de handel in drugs on-line het gewelds-aspect weghaalt en dit dus alleen maar een enorm voordeel is. Tevens past dit in hun pacifistische opvatting. Ze noemen de handel in drugs zelf “slachtofferloze misdaad”.

Silk_Road_SeizedAls een Senator er druk op zet gaan de FBI en NSA op jacht en in 2013 worden de fysieke servers gevonden en uit de lucht gehaald. Tevens wordt Ross Ulbricht gearresteerd en er wordt géén borg toegestaan door de rechter. Dit komt vooral doordat het OM in de borg-zittingen ook eventuele tenlasteleggingen van huurmoord laat vallen. Als ruim een jaar later de rechtszaak begint is er echter geen sprake meer van huurmoord als tenlastelegging.

Als de advocaten de eerste getuige aan een kruisverhoor onderwerpen worden er vragen gesteld over de duizenden documenten in het dossier die in het voordeel van de verdediging spreken. De rechter beslist echter, heel opmerkelijk, dat de advocaten alleen vragen mogen stellen die in de lijn van de insteek van de aanklagers liggen. Tevens mogen andere zeer belangrijke onderwerpen zoals hoe het bewijs is verzameld en hoe de NSA achter de locatie van de servers is gekomen niet geadresseerd worden. Het zijn juist deze vragen die van belang zijn in het kader van de legitimiteit van de werkwijze van de opsporingsinstanties. Zelfs het feit dat er FBI-agenten worden vervolgd voor het verduisteren van de in beslag genomen bitcoins mag niet besproken worden tijdens de zitting.

NSADeze zaak is veel meer als een strafrechtzaak tegen de handel in drugs of het faciliteren van illegaliteit. Het raakt de kern van het vrije internet en daarmee onze vrijheid in het algemeen. Opsporingsmethoden worden doodgezwegen en de toetsing daarvan zelfs verboden door de rechtbank. Hierdoor wordt dus de mogelijke illegale handelingen van de overheid op het internet niet bekeken en dat mag toch, op zijn minst, opmerkelijk worden genoemd als je digitale criminaliteit wil bestrijden. Het lijkt erop dat, ook in Amerika, de rechtbank de opsporingsinstanties in bescherming neemt.

Heel opmerkelijk zijn de bijdragen van politie, DEA, e.d., die zelf aangeven dat deze wijze van handel het geweldelement elimineert. De bekende “War on Drugs” wordt almaar harder en zeker niet alleen vanuit de zijde van criminelen. Ook spelen de enorme economische belangen die er inmiddels meespelen zoals particuliere gevangenisinstellingen en bijvoorbeeld fabrikanten van drugstesten.

Tot slot komen bij mij persoonlijk weer dezelfde bezwaren naar boven: als je een “drugspand” ontruimt, is dan de aannemer die het pand gezet heeft verantwoordelijk? Als een crimineel op de openbare weg zijn handel verkoopt, is dan de wegenbouwer verantwoordelijk? Op dezelfde wijze kun je tegen websites zoals Marktplaats e.d. aankijken. Is degene die faciliteert verantwoordelijk voor het misbruik?

Al met al is deze documentaire zeer de moeite waard en ik ben heel benieuwd naar het hoger beroep want, een beetje zoals verwacht, is deze “webmaster” vooralsnog veroordeeld voor 30 jaar zonder vervroegde vrijlating.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.