Op DutchBikers verscheen het bericht “We zijn schijndood!” en daar heb ik me behoorlijk kwaad om gemaakt. Mijn reactie, want ik neem aan dat hij mijn reactie op zijn blog niet gaat goedkeuren:
Prachtig verhaal maar wel een zeer hoog “pot verwijt de ketel” gehalte. Eerlijk? Wat heb jij gedaan buiten je blog en vanachter je toetsenbord?
Ik heb meer als 20 rechtszaken gevoerd, voor de club maar eigenlijk voor elke club. Nooit een inhoudelijk verlies. Slechts een paar keer “niet ontvankelijk” en “niet bevoegd” maar het gros werd gewonnen. Legendarische uitspraken van rechters:
- Evenement georganiseerd oor OMG mocht van de rechter doorgang vinden (Rechtbank Oost-Brabant SHE 13/2011)
- Sluiting Clubhuis door gemeente werd ongedaan gemaakt (Rechtbank Zeeland-West-Brabant BRE 14/6911)
Er veranderde inhoudelijk weinig. De overheid ging door met de uitvoering van het beleid maar stak het in een ander jasje waardoor bestuursrecht en strafrecht steeds meer buiten spel werden gezet en er gecompliceerde civielrechtelijke procedures nodig waren veelal tegen “slachtoffers” i.p.v. bestuurders. Ik persoonlijk werd in toenemende mate lastig gevallen door politie. 5 aanhoudingen die allen geseponeerd werden. Politie benaderde mijn klanten. Politie benaderd mijn (kantoor)verhuurder. In een paar maanden was mijn bedrijf nagenoeg naar de knoppen.
Uiteindelijk werd ik zelfs door mijn eigen achterban opzij gezet, notabene onder aanvoering van een member die werkzaam is bij justitie. Ik werd “gestraft” door de club wegens een (bullshit) “financieel vergrijp” en het vonnis luidde “geen rechtszaken meer doen voor de club”.
Ik heb zelf mijn colors uitgedaan. Als mijn eigen jongens me niet meer steunen is de strijd verloren.
Maar de “vervolging” van mijn persoon stopte niet. Nog dit jaar een grootscheepse inval.
Formeel weet ik nog altijd niet waarom; geen arrestatie bevel afgegeven; geen doorzoekings-bevel achtergelaten. Wat men (politie en justitie) had buitgemaakt? SSL-certificaten en encryptie-keys van de (oude) club-website en -mailserver. Iets anders heeft men niet meegenomen. Wel 8 man arrestatie-team, 6 man cybercrime-unit, diverse leidinggevende officieren van politie, Officier van Justitie, rechter-commissaris en een team techneuten waarvan de identiteit nog altijd niet duidelijk is. Een behandelend rechercheur zegt daarover “ik kan en mag hierover niets zeggen”.
Een legendarisch man zei ooit: “als wetten en regels onredelijk worden rest niets anders dan buiten de wet te leven” (Nelson Mandela). Een “true” 1 percenter.
Ik draag geen colors meer maar ik rijd nog altijd motor en mijn 1% diamond zit nog altijd op mijn vest. Niet omdat ik crimineel ben (schoon strafblad) maar omdat ik met deze wetgevers en handhavers niets meer te maken wil hebben. Ik heb me niet buiten de wet geplaatst; dat hebben zij gedaan.
Maar heb niet het lef om mij een “raamstaarder”, “stropdas-maffia”, “plunderaar” of “papieren tijger” te noemen. Kom zelf maar eens achter je toestenbord uit en kom werkelijk in actie.
