Het houdt me al jaren bezig. De grootste issues van onze samenleving worden er al decennia door bepaald. Kwaliteit of kwantiteit? Gaat het om de hoeveelheid geld of om de dingen die je ermee kunt doen? Moet je altijd maar méér nastreven, zeker als je het punt hebt bereikt dat je alles kunt doen wat je ooit gewild hebt? Wordt de hoeveelheid geld geen doel op zich voor velen?
Maar ook met leven. Gaat het erom hoe oud je wordt of is je geluk belangrijker? Eenvoudige zaken als “meer wandelen” omdat het goed voor je is, wordt je gezonder en wellicht ouder. Maar als ik een hekel heb aan wandelen? Als ik liever met de motor ga? Ik roep al jaren “de NL op mijn kenteken staat voor Niet Lopen“. Of de reactie van vele mensen als je vertelt over je passie: “nee, ik geen motor, dat wordt mijn dood“. Herkenbaar? Ik antwoord daar al jaren op: “Als ik sterf op mijn motor ben ik gelukkig dood gegaan.“.
Roken? Slecht voor je? Maar ik geniet ervan. Ik wordt er happy van. Het geeft kwaliteit aan mijn leven. Ja, ik hou van kaas en spek door mijn eten! Ik mag graag een nootje eten, ‘s-avonds, bij de TV. Ben ik dik? Jazeker. Ben ik TE dik? Dat bepaal ik zelf wel. Maar let op! Obesitas! Dan ga je eerder dood. Zal wel maar ik heb wel meer plezier gehad.
Kwantiteit over kwaliteit, het nieuwe denken. Nogmaals: het stoort me al jaren. Maar niet in mijn stoutste dromen had ik verwacht dat het zo’n vlucht zou nemen als nu. Want hoe je er ook over denkt, wat je mening ook is, het komt allemaal neer op één enkel ding: langer leven ten koste van een goed leven! En waarom? Hoe ver moet je gaan? Je hele leven gewikkeld in pantser-plastiek om 100 te worden in een verzorgingstehuis, zo dement als een deur? Of leven als God in Frankrijk en met 70 een hartaanval krijgen samen met je maten, op een kaartavondje, met een biertje en een sigaretje?
Je hele leven thuis blijven? En als je weg gaat in een auto met 6 kreukelzones, 4-punts-gordels, airbags, max 30 km per uur. Want dan wordt je ouder. Gelukkiger? Dat boeit even niet. Of in de wind, zonder helm, plus 100 km per uur. Zodat je hart sneller klopt, je huid gloeit, je hersenen verwent worden door extra dopamine. Risico? Tuurlijk. Ik ben niet gek. Maar liever happy dan oud.
Ik voel de clichés al komen: onverantwoordelijk, egoïstisch, denk aan de mensen die je achterlaat. Dan zeg ik BULLSHIT!
Onverantwoordelijk? Ik ben juist heel verantwoordelijk als ik maar 3 jaar AOW opeis. Verantwoordelijk t.o.v. de jonge generatie die zich krom werken om de AOW mogelijk te maken. Want ook dat is een van de grootste misvattingen van onze tijd: “Die oudjes verdienen het, die hebben er hun leven lang voor gewerkt.”. Sorry, maar dan snap je niet hoe de AOW werkt. Dan snap je het principe van een “solidariteits-premie” niet.
Egoïstisch? Omdat ik aan mijn geluk denk? Die draai ik om: Ik beperk niemand in hun vrijheid. Als jij je op wil sluiten: Lekker doen. Als jij een mondkapje wil dragen: Ben je vrij in. Als jij niet durft te gaan werken, om je kost te verdienen omdat je bang bent om ziek te worden: Vooral DOEN. Als jij je wil laten vaccineren: Ga je gang.
Maar het is bijzonder egoïstisch om mij die zaken te verplichten omdat jij bang bent. Dat is de puurste vorm van egoïsme”: Mijn vrijheid beperken ten gunste van jouw angst.
Denk aan de mensen die je achterlaat? ELKE DAG! En ik hoop, uit de grond van mijn hart, dat mijn zoon en dochter geen tientallen jaren hoeven te zorgen voor een stokoud wrak die hen niet eens meer herkent. Ik hoop dat ze een mens kunnen cremeren met een smile op zijn bek. Die er alles uitgehaald heeft wat er in zit.
Het wordt hoog tijd dat we weer gaan LEVEN! En ja, aan LEVEN ga je DOOD, uiteindelijk.
