Gelukkig om een schaap te zijn.

Veel denk ik erover na hoe het zover gekomen is. Hoe het kan zijn dat een hele kleine minderheid zijn wil oplegt aan een grote meerderheid, gebruikmakend van de verspreiding van angst en soms zelfs geweld. Ik kan daar niet achter komen; het blijft voor mij een raadsel. In mijn laatste blog maakte ik al de vergelijking met schapen. Eigenlijk confronterend bedoeld, in de hoop mensen wakker te schudden. Maar dat bleef in mijn hoofd zitten: schaap, kuddedier, vluchtdier, pacifistisch, bescherming zoekend in de massa. Hopend dat zijn leven wordt gered door het slachtofferen van een schaap aan de rand van de kudde.

Ik moest denken aan een quote uit de film “American Sniper“: “Er zijn 3 typen mensen in de wereld: Schapen, wolven en herdershonden. Veel mensen willen geloven dat kwaad niet bestaat in de wereld en als ze dan oog in oog komen te staan met kwaad hebben ze geen idee hoe ze zichzelf moeten beschermen. Dat zijn de schapen. Dan heb je roofdieren die misbruik maken van de zwakkeren, de schapen. Dat zijn de wolven. En dan zijn er mensen die bereid zijn om te vechten en een overweldigende behoefte hebben de kudde te beschermen. Dat is een zeldzame soort die er voor leeft om de wolf te confronteren. Dat zijn de herdershonden.“.

blank

Verder denkend in deze metafoor realiseer ik me dat de herdershond weliswaar de moed en de wil heeft om de wolf te confronteren als de schapen bedreigd worden maar als het erop aankomt legt hij het af, zeker tegen een roedel wolven. Dat maakt hem echter niet uit; de herdershond gaat ervoor en werpt zich in de strijd, ervan overtuigd dat ie het juiste doet. Eigenlijk maakt de herdershond alleen maar een kans als de schapen zich realiseren dat het hun leven is dat op het spel staat; dat de hond voor hen vecht en dat ze het beste kunnen helpen. Dan realiseer ik me dat een schaap echter niet de moed of de wil heeft om de hond te helpen. Een schaap zal vluchten, zich verbergen in de kudde, ook al wordt zijn naaste verslonden door wolven.

Vervolgens dacht ik aan de fabel van de kikker en de schorpioen. De aard van het beestje; genetisch bepaald en niet in staat te veranderen. Zijn de meeste mensen schapen? Zijn ze happy om een schaap te zijn? Voelen ze zich veilig in de kudde? Gaan ze instinctief met de richting van de kudde mee, schuilhoudend in het midden? Zich waarschijnlijk nauwelijks realiserend dat de herdershond aan de rand van de kudde zijn leven riskeert. Kan een schaap er iets aan doen dat het een schaap is? Kan de hond het schaap verwijten dat ie er alleen voor staat?

Maar evengoed is de herdershond ook gewoon wat hij is; ook hij kan er niets aan doen; hij gaat ervoor als kwaad dreigt, als de kudde in gevaar komt. Hij is wat hij is.

Blijf kritisch, blijf nadenken en blijf VRIJ.

Dit bericht is geplaatst in Corona. Bookmark de permalink.