Dit zal niet een van mijn opgewektste blogs worden. Zo voel ik me ook niet. Maar ik wil het kwijt. De wereld in schreeuwen. Misschien wel tegen beter weten in. Op uitnodiging van een hele goede vriend reed ik vandaag mee met een groep bikers naar de motorzegening te Grubbenvorst. De rit was fijn, vertrouwd. Ik realiseerde dat ik dit gemist had, rijden in een groep.
Maar aangekomen leek ik als een alien op deze planeet, verloren, niet op zijn plaats. Een man op het podium sprak: “Wat fantastisch weer; we hebben dit 2 jaar moeten missen“. Verder leek niets te herinneren aan de afgelopen 2 jaar. Waar ik nog steeds kwaad ben over wat me afgenomen is lijken de meeste mensen blij voor wat ze (voorwaardelijk) terug gekregen hebben. 2 lange jaren waar dit soort evenementen blijkbaar niet mogelijk waren omdat men in Den Haag maatregelen had afgekondigd. Niemand sprak er verder nog over, niemand leek er aan te denken. Bussiness as usual.
Ondertussen komen steeds meer feiten komen naar boven dat het allemaal een grote hoax is geweest. WOB documenten waaruit blijkt dat onze overheid ons een rad voor ogen heeft gedraaid. Waar ontegenzeggelijk uit blijkt hoe men de waarheid heeft verdraait en onwelgevallige feiten en meningen heeft onderdrukt voor de massa.
De cijfers die geen “pandemie” laten zien, nergens in de afgelopen 2 jaar. Bewindslieden die nog steeds blijven vasthouden aan de overduidelijke leugens. De “gereedschapskist” moet intact blijven. De 5e en 6e verlenging van de “noodwet” wordt gewoon goedgekeurd. Het Digitale Europese ID wordt verder ontwikkeld. Alles wordt verstopt achter een “Oekraïne crisis“. Maar de snode plannen gaan door, ongeacht wat wij er van vinden.
Heeft niemand door hoe voorwaardelijk deze ogenschijnlijke “vrijheid” is? Hoe snel onze overheid en al de krachten er achter dit weer om kunnen draaien? Waarschijnlijk nog sneller als voorheen, met een gevulde “gereedschapskist”, een beproefd Corona Toegang Bewijs, het nieuwe Europese Digitale ID en de angst die er nog steeds in zit bij vele mensen.
Dit najaar gaat het weer los: Lockdowns, mondkapjes, avondklok, beperkt reizen, “non-essentiële” winkels dicht, bij de eerste “griep” gevalletjes, waarschijnlijk (Rhino) verkoudheidsvirusjes. En iedereen gaat waarschijnlijk weer mee. Maar deze keer krijgen de maatregelen een meer permanente aard.
Ondertussen bereid ik mijn motor voor. Op, wat waarschijnlijke, de laatste “vrije” vakantie in Europa gaat worden. Volgend jaar is alles anders, ik ben ervan overtuigd. Volgend jaar is alles permanent geregeld. Vanaf volgend jaar is onze “vrijheid” definitief voorwaardelijk, mogelijk gemaakt door een Social Credit System naar Chinees model verhuld in een Europees Digitaal ID. En dan is het te laat. Dan is het niet meer terug te draaien.
En men zal zeggen: “de wappies hadden gelijk“.
En Klaus keek en zag dat het goed was
