Een oud spreekwoord. Mijn ouders hadden het al op hun lippen, meer als 50 jaar geleden maar waarschijnlijk is het nog veel ouder. Maar is het waar? Zit er enige vorm van rechtvaardigheid in? Vandaag hoorde ik Cees Hamelink, op bezoek bij Flavio Pasquino, deze woorden ook gebruiken in de context van het Rusland – Oekraïne conflict. Het klinkt dan redelijk, zelfs een beetje vrijgevochten, wappie, complotdenker.
Het klinkt zelfs even of je de daden van Zelensky in twijfel trekt. Dat is dan toch behoorlijk controversieel? Maar is het dat wel? Is dit spreekwoord toepasbaar? Mijn visie:
Over de geschiedenis van Oekraïne is weinig te zeggen. Het Kievse Rijk werd al in de 13e eeuw volledig verwoest door de Mongolen. De landerijen die nu Oekraïne worden genoemd zijn al eeuwen in handen van vele verschillende overheersers zoals het Poolse-Lithouwse Gemenebest, het Ottomaanse rijk en vele Russische tsaren. In 1917, vlak na de Russische Revolutie, werd er voor het eerst gesproken over Oekraïne maar het gebied werd eigenlijk direct opgeslokt door de Sovjet Unie, tot 1991. Vanaf dat jaar is Oekraïne een “zelfstandige democratie” volgens de westerse doctrine.
In het kader van het einde van de Sovjet Unie vonden er een aantal zeer belangrijke gebeurtenissen plaats wat bijzonder veel invloed zal hebben op de toekomst van het piepjonge Oekraïne:
De Duitse Bondskanselier Kohl en de leider van de Sovjet Unie Michail Gorbatsjov komen overeen dat Duitsland herenigd wordt. Gorbatsjov vindt echter dat een herenigd Duitsland neutraal zou moeten zijn en geen lid van de NAVO. Er ontwikkelt zich een intense pendeldiplomatie in de beginweken van 1990. De Duitse minister van Buitenlandse Zaken Hans-Dietrich Genscher komt op 31 januari in de Beierse plaats Tutzing met een formule: Het eengemaakte Duitsland zou wel lid kunnen worden van de NAVO, maar de alliantie zou niet verder naar het oosten uitbreiden. Tevens zouden er nooit NAVO-militairen gestationeerd worden in het Oost-Duitse gebied.
James Baker, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, gaat ermee naar Moskou en legt aan Sovjetleider Michail Gorbatsjov in zijn eigen bewoordingen de Tutzingformule voor: De NAVO zou “not one inch” (= 2,54 centimeter) naar het oosten uitbreiden. Het was overigens niet alleen Baker die dergelijke uitspraken deed. Uit in 2017 gepubliceerde documenten blijkt dat ook een hele reeks andere leiders dat hebben gedaan in die woelige maanden van begin 1990.
Direct na het uiteenvallen van de Sovjet Unie in 1991 werd Oekraïne al een speelbal van de politiek tussen Clinton en Jeltsin. De inzet was het verwijderen van de duizenden kernwapens in het land, overgebleven uit de Sovjetperiode. Beide partijen vertrouwden Oekraïne heel duidelijk niet met deze kernwapens. Wat er zeer duidelijk werd in deze periode is dat de piepjonge “democratie” Oekraïne zelf niets te vertellen had. De VS onderhandelde met Rusland en dit werd beklonken in het Boedapest Memorandum in 1994.
Overigens kwam er van de belofte van Baker, Genscher, Kohl en andere westerse leiders niets terecht. Er werden vrijwel direct na 1991 NAVO troepen in het voormalig DDR gebied geplaatst en de NAVO breidde al voor de eeuwwisseling uit met voormalig Warschaupact landen Polen, Tsjechië en Hongarije. In 2004 volgden de Baltische Staten, Slowakije, Roemenië en Bulgarije. Hierdoor werden door de NAVO troepen gestationeerd rechtstreeks aan de Russische grens.
Of dit alles nog niet genoeg was lobbyden in 2008 de VS binnen de NAVO voor toetreding van Oekraïne en Georgië, wederom rechtstreeks grenzend aan Rusland. Poetin trok hier een zeer duidelijke streep: dit gaat niet gebeuren. Rusland voelde zich ernstig bedreigd door de expansiedrift van de NAVO. En terecht! NAVO was tenslotte een militaire organisatie in het leven geroepen TEGEN de Sovjet Unie en de leden van de NAVO zagen in Rusland de erfgenamen van de Sovjets. De NAVO was meer en meer het kind van de Wolfowitz Doctrine geworden en de Russische leider vond dat hij een duidelijke NEE moest laten horen. Uiteindelijke ging de toetreding van zowel Georgië als Oekraïne dan ook niet door.
In die periode is Oekraïne eigenlijk al diep verscheurd. Corruptie viert hoogtijdagen en het land wordt werkelijk geregeerd door oligarchen die steenrijk werden en het land leegzuigen. Volgens Oliver Stone kent het land in 2016 al 8 miljoen (economische) vluchtelingen in het buitenland die geen bestaansmiddelen meer kunnen vinden in eigen land, 20% van de totale bevolking.
Het vervolg van de spraakmakende documentaire in 2019 laat nog minder heel van de “zelfstandige natie Oekraïne” en onthult de buitenlandse bemoeienis met opstanden in Oekraïne. Interventies van CIA, de VS regering en andere westerse mogendheden zorgen voor de val van de democratisch gekozen, Russisch gezinde, President Viktor Janoekovytsj.
In de jaren hierna wordt er een Hollywood-sfeer gecreëerd en middels een TV-serie en met steun van de VS wordt een acteur klaargestoomd voor het presidentschap. Bekijk de onthullende docu’s van Scott Ritter voor de details. De verarming van het land zet echter door en zelfs buitenlandse kopstukken, zoals de zoon van de Vice-President van de VS Hunter Biden, pikken een graantje mee.
Tegelijkertijd wordt de Etnisch Russische bevolking in het oosten systematisch onderdrukt en volgens insiders zelfs met regelmaat vermoord. Deze bevolkingsgroep smeekt al jaren om Russische steun bij het Kremlin. Er woed een heuse burgeroorlog in het oosten die in het westen totaal genegeerd wordt. Als de Krim zich, middels een referendum, los maakt van de Oekraïne breekt daar ook een conflict uit met de regering in Kiev.
Als NAVO en de EU hun plannen uitrollen over toetreding van Oekraïne is voor Poetin de maat vol: hij schiet de etnisch Russische bevolking in het oosten te hulp met een korte militaire interventie en geeft een signaal af aan de VS, NAVO en de EU: Tot hier en niet verder! Genoeg is genoeg; het moet stoppen!
Het imperialisme van VS, EU en hun modus operandi de NAVO wordt een halt toegeroepen voordat de NAVO troepen ook aan de Oekraïns-Russische grens gelegerd worden. En zeg eerlijk; had Poetin een andere keuze? Na jaren van zwijgen rukt de vijand, want zo mag hij de NAVO toch best noemen, alleen maar verder op.
2 vechten, 2 schuld? Ik denk het niet. Ik denk dat de westerse mogendheden een hand in eigen boezem moeten steken en verantwoordelijkheid moeten aanvaarden voor de shitshow in het land van de acteur en agent Zelensky.
