Zaterdagmorgen, 10:00, Mathildelaan 4 Eindhoven. Ik loop naar buiten en de zon achter de wolken doen mijn ogen toch even toeknijpen. Mijn maatje heeft de auto al voor de deur staan. Ik mag naar huis. Een gezellig avondje stappen is wederom geëindigd in een politiecel. En waarom? Omdat ik lid ben van een motorclub. Nergens anders om.
Na een verjaardag van een van onze mannen in Eindhoven gaan we nog even richting WILDFIRE Brotherhood. Gezellig biertje doen bij een nieuwe club met prima kerels. Het was gezellig aan de bar maar helaas is 2 uur sluitingstijd. Nog even naar Stratum? Peppers? Het klonk al snel in koor: “Tuurlijk, doen we!“.
Even na tweeën arriveerden we en de eerste agenten verrekten een spier in de nek, zo snel keken ze om. 3 members VMC, een prospect en een man of 7 Wildfire. Het duurde niet lang of er stonden 2 keer zoveel dienders in onze directe omgeving, paarden en honden niet meegeteld. Het leek erop dat het gehele korps qui vive was. Toch gebeurde er verder niks. Door het rookverbod binnen brachten we natuurlijk weer de meeste tijd door voor de deur. Thanx for the beer Bram!
Maar er is een tijd van komen en een tijd van gaan dus gezamenlijk liepen we richting de parkeergarage onder het Holland casino. Onze begeleiding is niet geweldig gecoördineerd. Een paar dienders lopen mee, anderen kijken elkaar aan en een aantal is druk met het mobilofoon-verkeer.
Tegen de tijd dat we aan kwamen bij de parkeergarage werden we ingesloten door ruim 20 agenten. Met stelletjes van 2 spreken ze ons aan en vragen om ID:
Aangekomen op bureau mathildelaan word ik gefotografeerd, gefouilleerd en nadat mijn bezittingen inclusief schoenveters in een bakje zijn verdwenen word ik ingesloten. Binnen het uur, denk ik want mijn horloge ligt ook in het bakje, verschijnt de OVD. In zijn functie van hulpofficier moet hij mij voorgeleide doen.
- “U weigert uw naam te geven?“.
- “Nee hoor, ik heb mijn gegevens al aan uw collega gegeven, op schrift.“
- “Ik heb vernomen dat u weigert uzelf bekend te maken.“.
- “Dan bent u voorgelogen.“.
- “U weet best wat ik bedoel. U weigert uw ID te overhandigen.“.
- “Correct“.
- “Waarom, als ik vragen mag?“
- “Omdat uw collega’s ten eerste mijn ID al zo vaak gecontroleerd hebben dat ze dat inmiddels moeten weten en ten tweede moeten jullie daar redelijkerwijs een aanleiding voor hebben. De jaren 40-45 zijn lang geleden. We leven in een rechtstaat en niet in een politiestaat. Ausweis bitte ist vorbei.“.
- “In het uitgaansgebied mogen wij zonder reden uw ID vorderen.“.
- “Dan nog zijn redelijkheid en billijkheid aan de orde.“.
- “U krijgt zo meteen een cel voor de nacht.“.
Om ongeveer 07:00 wordt luid mijn stalen celdeur geopend. “Boterham en thee?” Ik antwoord slechts “OPBOKKEN!“. Tis verdomme 07:00 zaterdagmorgen.
Om 09:00 gaat de celdeur weer open. “Roken?“. “Ja graag.“. Ik loop de celdeur uit en kijk op het mapje met een A4tje erin aan de deurknop van mijn verblijf. Hierop staan achternaam, voornamen voluit, geboortedatum, adres, etc, etc. Blijkbaar weet men dus precies wie ik ben.
Even na mijn rookpauze, die ik helaas moest inkorten wegens dringende stoelgang zoals gewoonlijk na mijn eerste peukje, verschijnt een diender in burger aan mijn nog riekende cel:
- “Ik moet uw identiteit vaststellen, anders ga ik u overdragen aan de vreemdelingendienst.”.
- “Wat een onzin. Ik ben geen vreemdeling en u weet exact wie ik ben, getuige het document aan de deurknop van mijn cel. Wat is nu het probleem?“
- “Heeft u nog iets te verklaren?“
- “Dat heb ik zojuist gedaan dus ik zou het op prijs stellen dat je dat vermeld in je pv.“
- “U krijgt een kennisgeving van bekeuring mee. Uw vrienden staan al op u te wachten.“
Aldus een goed begin van het weekend.
Vervolg: Regels uitgaansgebied Eindhoven
