Het beheerst de media: de politie staat ter discussie. Optreden staat ter discussie. Deze week draait de media duidelijk bij. De politie moet weer opgekalefaterd worden. Een vriendelijk offensief. Er moet weer begrip komen. Zelfs kanonnen als Peter R. de Vries worden in stelling gebracht om het image weer op te krikken. We moeten begrip hebben. Politieambtenaren zijn OOK mensen. Ze hebben ook hun fouten. Maar tegenover de 10 fouten vandaag staan 50.000 goede dingen, zo vertellen de dienders vanavond in Hollandse Zaken. Zelfs de landelijke korpschef zit erbij om steun aan de agenten op straat te geven.
Maar het gaat niet om fouten, in mijn ogen. Het gaat om leugens, verdoezelen, bagatelliseren, doofpotten en meer. Het gaat om de wijze waarop het OM ermee om gaat namelijk ALTIJD de hand boven het hoofd houden, altijd verdedigen, altijd goedpraten.
Ik sprak Eric Stolwijk, via Facebook. Een passage van hem viel erg op: “Ik ga echter niet het werk van mijn collega’s controleren. Al was het maar omdat ik geen aanwijzingen heb dat zij hun werk niet goed doen. Als het echt niet deugt dan zijn er volgens mij in Nederland heel wat juridische wegen om te bewandelen. Ook zijn er advocaten genoeg die daarbij maar al te graag helpen.“. Dit is, mijns inziens, de kern van het probleem. Een gemis aan zelfreinigend vermogen. Dit is een leidinggevende diender. Een man met verantwoordelijkheid over politieambtenaren.
Ook bij de zaak Mitch Henriquez gaat het niet alleen om een “fout” of het “optreden” van de politie. De verontwaardiging ontstond pas toen er aantoonbaar iets niet klopte. Toen de burger het vermoeden kreeg dat dit weer verdedigd zou worden. Toen de “officiële lezing” vorm kreeg en er richting de media werd gecommuniceerd dat Mitch, op weg naar het bureau, onwel geworden zou zijn. Dat is moeilijk te verkroppen door de burger. Daar zijn de problemen begonnen.
En we moeten afwachten waar ze ophouden. Worden deze agenten vervolgd? Of zal het de gebruikelijke weg gaan: sepot van het OM, beklag niet vervolging van de familie, zoekraken van bewijzen, een landsadvocaat die het met hand en tand verdedigd en het gerechtshof die vervolging niet nodig acht. Dan creëer je frustratie.
Ook vanavond schoot Gerard Bouman weer zwaar in de verdediging. Toen Cees Grimbergen opmerkte dat het een “grap”was van Mitch, nota bene na een betoog van een agent dat er veel grappen worden gemaakt tegen agenten in Nederland. Dhr. Bouman vond het “misplaatst”. Even tevoren had hij het nog over het “lopende onderzoek”.
Lopend onderzoek betekent input, waarheidsvinding en alles bekijken. OOK de mogelijkheid dat Mitch een gewoon geintje maakte naar de dienders over zijn jongeheer.
Zelf heb ik het meermaals meegemaakt. Agenten die buiten hun boekje gaan maar vervolgens een proces-verbaal indienen dat bol staat van de leugens. Bewijsmateriaal “verdwijnt”. Het OM seponeert mijn aangifte eigenlijk direct, nog sneller als de “strafzaak” tegen mij. Tijdens het beklag-niet vervolging gaat het gewoon door: verdedigen, bewijs verdoezelen, zaken erbij halen die er niets mee te maken hebben en het OM hangt alles op aan het proces-verbaal dat op ambtsgelofte is opgemaakt. Het gerechtshof wijst vervolging af omdat “kwade intentie” niet bewezen wordt geacht.
Ik wil best mee met de mogelijkheid dat óók de politie fouten kan maken. Dat de politie ook best een bad-hair-day kan hebben. Dat ook de politie wel eens “ongesteld” kan zijn. Maar dan moet de korpsleiding dat ook meenemen. Dan moet het OM daar ook rekening mee houden. Dan moet de zittende magistratuur dat ook in overweging nemen.
Omdat ik altijd in oplossingen probeer te denken heb ik een aantal aanbevelingen:
- Als er (een gedeelte van) een proces-verbaal aantoonbaar niet klopt, verscheur het dan. Bouw niet de gehele casus op rondom het gedeelte van het pv waarvan niet onomstotelijk bewezen is dat het gelogen is. Ga er vanuit dat het gehele proces-verbaal waardeloos is. Laat een of 2 leugens in een pv meewegen in de geloofwaardigheid van de diender.
- Als een proces-verbaal veel zwaarder weegt in de beoordeling van een casus als de getuigenis van een burger dan moeten we ook zwaardere consequenties verbinden aan onwaarheden in een proces-verbaal. Onwaarheden in een proces-verbaal op ambtsgelofte is gelijk aan meineed. Standaard vervolgen dus. Dat motiveert de agent om daar scherper op te letten en geeft de burger een geruststellender gevoel.
- Plaats waarheidsvinding boven het imago van de politie of justitie. Daar heeft de burger behoefte aan. Waarheidsvinding geeft rust en closure.
- Behandel klachten en aangiftes, ook tegen politie, zeer serieus. Een helder zelfreinigend vermogen van de politie ontlast het OM en de rechtspraak behoorlijk.
