Na een bewogen maar vooral verdrietige dag kijken we nog even naar het nieuws, op de NOS en bij Omroep Brabant. Nog nooit heb ik zo’n zieke misselijkmakende leugenachtige propaganda gezien. Omroep Brabant: “De sfeer onder de demonstranten werd grimmig; ze gooiden met stenen, fietsen en vuurwerk naar de politie; en TOEN greep de ME in“.
Deze trut mag, wat mij betreft, NA de crisis KAAL GESCHOREN worden. Misselijkmakend NSB wijf. De ME startte deze hele dag. Ze voerden charges uit op gewone burgers, vreedzame burgers. Ik ben een klein uur op het 18 Septemberplein geweest en heb niet één steen gezien. NIETS van dat alles. Wel heb ik een overmacht van zwaar bewapende ME’ers in zien slaan op weerloze mensen, jong, oud, minder-valide en zelfs BLIND. Ik heb zelf 8 tot 10 meppen met de lange stok op mijn benen en rug gehad. En de verslaggever en cameraman van Omroep Brabant stond erbij, keek er naar. Geen steen te zien in het filmpje op mijn vorige blog, geen fiets verkeerd geparkeerd.
De verslaggever noemde de demonstranten crimineel. Onbegrijpelijk. Je hebt er een uur rondgelopen. Geen vuil woord, geen steen te zien. Je kon zelfs relatief rustig interviews afnemen. Met de knuffelbeer, met een mevrouw die kien en adrem de verslaggever op zijn verantwoordelijkheid wees. De politie gedroeg zich crimineel, als keurige NAZI’S.
Maar als je in het nauw wordt gedreven, geslagen, vastgezet tegen hekwerken, met een waterkanon wordt beschoten, wat rest een burger dan nog? Ik heb wat er daarna gebeurde niet meer gezien maar als ik 30 jaar jonger was geweest …
Er zijn altijd mensen die het maar overdreven vinden. Hij zal het wel mooier maken als het is. Terwijl ik mijn blog schrijf krijg ik een filmpje toegestuurd. Daar kun je wel zien wat de cameraman van Omroep Brabant zo welgevallig NIET zag. Oordeel zelf:
Meer wist IK op dat moment ook niet te zeggen: “ICH HABE ES NICHT GEWUST!“.
Maar gelukkig zijn er kerels, 30 jaar jonger als ik, die dit gedrag niet pikken. Die vechten terug. Maar helaas. Tegen zo’n overmacht heb je niet veel meer als de stenen in de straat. Of een fiets op de hoek. Voor mij zijn dit HELDEN! De “verzetsmensen” die we wellicht over een paar decennia weer eren. Maar het zijn er WEER zo weinig ……
