Ik kom persoonlijk steeds vaker tot die conclusie. De medische wereld weet veel minder dan ze ons willen laten geloven. Niet alleen over deze zogenaamde “corona-crisis” maar eigenlijk in het algemeen. Niet alleen hebben ze van vele ernstige zaken weinig of geen kaas gegeten maar ook van “minder ernstige” aandoeningen lijkt men vaak weinig te weten. Ik heb de laatste tijd een keer te vaak moeten aanhoren dat ze eigenlijk niet weten waar de aandoening vandaan komt maar je moet “gezond eten, meer bewegen, afvallen en stoppen met roken“. Het maakt eigenlijk niet uit wat er aan scheelt, dit lijkt altijd de remedie. Voor mij is het inmiddels synoniem met “ik weet het niet“.
En geloof me, zeker niet alleen bij mezelf. Dat zou te makkelijk zijn. Ik ben namelijk (te) dik, ik rook, ik eet wat ik lekker vind en beweeg erg weinig. Maar ik ben tamelijk gezond en heb zelden een dokter nodig. Deze week echter kreeg iemand in mijn kring dit te horen en deze persoon traint als een malle, is altijd met zijn voeding bezig, heeft geen gram vet teveel en heeft nog nooit gerookt. Geweldig advies dus voor deze persoon.
Ik moet dan denken aan een hele komische scene uit Star Trek: Dokter: “drink voldoende vloeistoffen“, waarop de patiënt zei “wat is er dan met me aan de hand?“. De dokter antwoordde: “geen idee, ik weet niets van je fysiologie, maar voldoende vloeistoffen is altijd goed advies.“. 🙂
De medische wereld gaat ook graag “met de eer strijken” als het gaat om het steeds ouder worden van de mensen. Het zou allemaal te maken hebben met de medische vooruitgang en de verbeterde medicijnen. Vergeet daarbij één ding nooit: een doctor heeft geen “gezondheid” gestudeerd maar “medicijnen”. Dus het aloude “consider the source” is zeker van toepassing.
Ook in deze context moet je kijken naar de medische documentaires: We krijgen prachtige films voorgeschoteld van open-hart-operaties en vooral dat dit dadelijk kan met robots en dokter en patiënt duizenden kilometers van elkaar verwijderd. Fantastisch! Maar voor een van de belangrijkste doodsoorzaken (kanker) heeft men eigenlijk nog altijd geen remedie. Laat staan van tamelijk “eenvoudige” spijsvertering problemen. Ik hoorde een arts een tijd terug, tegen iemand in mijn directe kring, met een stalen gezicht zeggen: “U moet er maar mee leren leven“. Dat maakt me behoorlijk boos.
Ook is uit meerdere onderzoeken gebleken dat het steeds ouder worden van mensen eigenlijk meer te maken heeft met de mate van welvaart en geluk. Mensen in een rijk land met een gelukkig bestaan worden veel ouder als mensen uit de derde wereld. Een onbezorgd en weldoorvoed leven zonder al te veel stress is vrijwel zeker een garantie voor een langer leven.
Als je dit laatste afzet tegen de maatregelen van het afgelopen jaar dan kan het niet anders dan dat de Nederlandse burgers, niet alleen financieel economisch, maar ook medisch last gaan krijgen van de maatregelen. Constante angst, stress, minder buitenlucht, mogelijk ontslag, financiële gevolgen, véél minder ontspanning, etc, etc. Het kan bijna niet anders of dit gaat ook de verwachte levensduur van de mensen negatief beïnvloeden.
