Vervolg Back to basics. Vandaag was een drukke dag. Bij een klant van me ging het helemaal mis en daar was ik ook nog eens verantwoordelijk voor dus het figuurlijke zweet dat me uitbrak werd werkelijk zweet terwijl ik bezig was het op te lossen. Altijd balen natuurlijk maar ook ik ben niet onfeilbaar, helaas. Uiteindelijk werkte het gelukkig perfect. Omdat we normaliter een gezamelijke “storings-groep-app” hebben op WhatsApp miste ik mijn phone heel even maar we gingen vrij snel verder over MS-Teams. Ook weer opgelost dus.
Vanmiddag kreeg ik de huisarts aan de telefoon en daarover meer in dit blog. Zoals gezegd, drukke dag en weinig tijd om na te denken over mijn SmartPhone. Ook niet echt gemist dus. Ik kreeg wel een interessante reactie: “Ja, je hebt een PC dus je speelt een beetje vals. Daar lees je e-mail en ga je het internet op.“. Op zich begreep ik de reactie wel maar toch was die een beetje vreemd. Valsspelen? Bijzondere kijk op mijn experiment. Ik denk dat ik haar nog even uit moet leggen wat mijn experiment inhoudt:
De bedoeling is helemaal niet om me los te koppelen van internet. Ik werk dagelijks in de IT-infrastructuur en vind dat werk nog steeds heel erg leuk. Ik vind het internet ook nog steeds de mooiste uitvinding van de vorige eeuw, laat dat duidelijk zijn. De onbegrensde mogelijkheden van (data)communicatie en vooral (tegenwoordig) afschermen van data, informatiestromen en communicatie zijn mijn werk maar ook nog steeds mijn hobby.
Maar er zijn invloeden bijgekomen waar ik nooit om gevraagd heb en die een uitwerking hebben waar ik moeite mee heb: Social Media en een SmartPhone en zeker de combinatie daarvan. Het is dus niet het internet, websites, e-mail, e.d. waar ik me tegen afzet. Niet de onbegrensde mogelijkheden van koppelen. Helemaal niet. Groot voorstander zelfs. Maar het internet moet vrij blijven, een perfecte digitale anarchie.
Ik wil geen OS (Android) dat eigendom is van de (groot)handelaar in informatie (Google). Of een fruitig OS waar ik niet zelf de baas ben over mijn phone maar een vent in de VS. Ik wil geen suggesties of informatie van een bedrijf dat duidelijk een narratief volgt waar ik het niet mee eens ben. Ik wil geen informatie toevertrouwen aan grote bedrijven die dit ongenuanceerd met overheden en alle betalende klanten delen. En we zien waarschijnlijk pas het topje van de ijsberg.
Ik wil weer een briefgeheim, ook op e-mail. Ik wil weer een bescherming van mijn telefoonverkeer, zoals vroeger. Zonder een gerechtelijk bevel gaat het je niks aan waar ik over praat met mijn vrienden. Ik wil gaan en staan waar ik wil zonder dat ik gevolgd, beluisterd en bekeken wordt. Ik wil terug naar een privacy wetgeving die de burger beschermd en niet de overheid.
Ik wil de controle terug. Over mijn communicatie, mijn informatie, mijn leven. Ik wil alle meningen kunnen horen en niet alleen die toegestaan worden. Ik wil alle bewijzen in kunnen zien zonder dat iemand gedeeltes “weglakt”, geheim verklaart of de klokkenluider die naar buiten treedt vervolgd. Ik wil mijn “vrijheid van meningsuiting” weer terug en ook in alle vrijheid mijn mening kunnen vormen. Ik wil kiezen uit alle opties en niet alleen de opties die men me aandraagt. Ik wil dat mijn en jouw mening weer telt, ook als die afwijkt van het narratief.
Is dat nog mogelijk? Ik weet het niet. Maar er naar streven is het begin.
