Er zijn momenten waar je echt moedeloos van wordt. Ik doe heel veel onderzoek, verdiep me in de materie voordat ik een blog schrijf en doe dat veelal vanuit meerdere invalshoeken. Ik doe graag hoor en wederhoor en wil een goede opinie weergeven gebaseerd op feiten. Het blijft een opinie, mijn mening, maar niet zo maar vanuit roddel of achterklap. Toch maak je het dan mee dat er mensen zijn die bijzonder selectief lezen en alles onderuit halen op basis van één quote. Het lijkt wel of men heeft gezocht naar één enkele passage om maar zeker niet verder te lezen. Het ging om deze reactie:
Tja. Ik heb effe zijn krant bekeken maar klopt niks van, tenminste over WO2. Toevallig iets waar ik veel over weet. Klopt dat Bijna iedereen in VS geen oorlog wilde …….. Tot 7 Dec 1941. Japan viel Pearl Harbour aan en heel VS was woest. 4 dagen later verklaarde die hansworst uit Duitsland de VS de oorlog en viel met zijn U-boten Amerikaanse schepen aan.
In mijn ogen zijn het juist dit soort reacties die het heel erg moeilijk, zo niet onmogelijk, maken om een open debat te onderhouden over allerlei belangrijke issues. Op zich is deze korte en zeer kortzichtige reactie het misschien niet waard om inhoudelijk op te reageren maar ik doe het wel, juist omdat ik deze reactie zo typerend vind. Dus heb ik de reactie uitgekleed en geef ik respons:
“Ik heb effe zijn krant bekeken maar klopt niks van“. Juist ja. Dit is heel erg typisch. Hij heeft dus een heel klein beetje tijd besteed (effe) en geconstateerd dat er NIKS van klopt. Daarmee diskwalificeert hij dus min of meer 691 artikelen over 12 jaar in [waarschijnlijk] een paar minuten. Inhoudelijk geeft hij daarbij eigenlijk maar één voorbeeld waarvan hij zelf zegt “waar ik veel over weet“. Maar is dat wel zo? Weet hij daar werkelijk zoveel over? Of kent ie het narratief uit (oude) geschiedenisboeken?
“Klopt dat Bijna iedereen in VS geen oorlog wilde“. Klopt? Maar je zei toch dat er NIKS van klopte? En nou klopt dus die ene enkele quote die je eruit licht wel? Wacht; even terug naar mijn quote waar hij het over heeft: “En vraag je jezelf nog af waarom President Roosevelt zo graag betrokken wilde raken in de oorlog, ondanks dat 90% van de bevolking van de VS hier tegen was?“. Hij pakt dus één losse quote uit één blog; daarvan zegt hij zelf “Klopt …” en degenereert vervolgens de gehele website met de woorden “klopt niks van“.
Maar we hebben dus inmiddels tezamen vastgesteld dat mijn quote wel klopt. Dat is duidelijk. Wellicht bedoeld ie dan dat ik niet volledig ben geweest met mijn opmerking en iets weg gelaten heb, bewust of onbewust. Omdat hij er nog iets dieper op in gaat zal ik dat ook doen:
“Tot 7 Dec 1941. Japan viel Pearl Harbour aan en heel VS was woest.“. En stilaan komen we tot de kern. De kern waar ik heel veel over schrijf en misschien wel de motivatie van mijn hele blog: Bekijk het van meerdere invalshoeken om een goed onderbouwde mening te kunnen vormen. Want inmiddels is behoorlijk bekend dat de aanval van de Japanners ten eerste geprovoceerd door de VS was en ten tweede dat het niet zo verrassend was als men toen de burgers liet denken.
Roosevelt had er alles aan gedaan om de Verenigde Staten in de oorlog te betrekken en de VS propaganda-machine tegen Duitsland draaide eigenlijk al een tijdje op volle toeren. Maar, zoals gezegd, 90% van de Amerikanen wilden niet. Pas toen de VS propaganda de aanval op Pearl Harbor als “stiekum“, “laf” en “ongeprovoceerd” aanduidde kwam er enigszins beweging in de bereidheid van de VS burgers om te participeren. Heel duidelijk DOOR de berichtgeving over Pearl Harbor. Of mogen we berichtgeving inmiddels vervangen door “propaganda“? De vraag zal altijd blijven of de Amerikanen ook bereidwillig waren geweest als ze destijds de waarheid hadden geweten over Pearl Harbor.
Als betrokkene zo geïnteresseerd is in geschiedenis raad ik hem toch aan dit onderwerp nog eens nader te onderzoeken. Er is inmiddels veel over geschreven op basis van vrijgekomen documenten. Het is inmiddels ook algemeen bekend dat de sancties tegen Japan (olie), uitgeroepen door voornamelijk de VS, een vernietigend effect hadden op de Japanse economie. Japan kon niet anders als zich “verdedigen” en zoals bekend is de aanval de beste verdediging.
Ook was de aanval niet zo verrassend als men ons wilde laten geloven. Het was in kringen van inlichtingendiensten en overheid bekend dat er een Japanse vloot onderweg was naar Pearl Harbor maar de regering, tot op het hoogste niveau, koos ervoor bewust géén tegenmaatregelen te nemen; sterker nog: Men waarschuwde de marinebasis niet eens. Roosevelt gokte bewust op een “slachting” om de Amerikaanse burger over de streep te trekken. Maar … onderzoek het gerust zelf. Je zult ontdekken dat Pearl Harbor de laatste jaren in een totaal ander daglicht is komen staan als de propaganda die de VS verspreide vanaf 1941.
“4 dagen later verklaarde die hansworst uit Duitsland de VS de oorlog en viel met zijn U-boten Amerikaanse schepen aan.“. En nu komt zelf denken natuurlijk ook aan bod. Inderdaad verklaarde Nazi-Duitsland de oorlog aan de VS op 11 december 1941. Maar niet nadat de VS de oorlog had verklaard aan Japan, een bondgenoot van Duitsland. De reden die Hitler opgaf was dan ook tweeërlei. Als 2e en niet onbelangrijke reden was de militaire steun die de VS al gaf aan de Engelsen.
Op 12 december viel een Duitse U-boot een Amerikaans militair transport aan op de Atlantische oceaan, vlakbij Engeland. Even samen rekenen? 7 december (Pearl Harbor), 11 december (oorlogsverklaring) en 12 december (eerste duikboot aanval op de VS). Aangezien schepen er destijds 9 tot 10 dagen over deden van de VS naar de VK en zo’n schip toch ook zeker geladen moet worden met militaire voorraden die ook geproduceerd moeten worden moet toch duidelijk zijn dat Roosevelt al ver vóór Pearl Harbor “betrokken” was bij de oorlog in Europa. Met medeweten van de burger?
Betrokkene claimt dus “Toevallig iets waar ik veel over weet” maar heeft, wat mij betreft, een klein beetje meer verdieping nodig voordat hij deze bijzonder boute uitspraken doet.
Tenslotte: Deze reactie stond onder een link naar een gedicht op deze website. Pearl Harbor had daar weinig mee te maken. Zelfs het artikel waaruit hij citeert ging niet over Pearl Harbour. Het bewuste stukje was getiteld “Zionist of Antisemiet” en ging over het “verplicht” kant kiezen. Het ging over demonisatie van kritische mensen om maar niet op de inhoud in te hoeven gaan. Over propaganda en narratief waarvan zo vaak achteraf blijkt dat het anders is. Zoals mijn slotopmerking ook weergeeft:
Betrokken reaguurder was dat overduidelijk NIET. Of zoals het gedicht, waarop hij reageert, duidelijk stelt: “Ik schrijf en jullie willen niet lezen“.
Last but not least wil ik toch nog een keer wijzen op een boek van maart 1941, uitgegeven in de VS en in dezelfde maand gereviewd door Time Magazine. De schrijver is Theodor Kaufman. Het boek is genaamd “GERMANY MUST PERISH!” en beschrijft, in detail, dat Duitsland niet alleen verslagen moet worden maar ronduit “moet ophouden te bestaan“. Het stelt zeer duidelijk dat de oorlog niet tegen de staat Duitsland of de nazi-regering moet zijn maar tegen ALLE Duitsers. Alle Duitsers moeten worden uitgeroeid door middel van geweld of sterilisatie. Betrokken reaguurder merkt bij “Mein Kampf” op “hoe ziek een brein kan zijn“. Misschien moet je dan ook GERMANY MUST PERISH eens lezen om een beeld van de “andere kant” te krijgen.
NU wordt er in de media en geschiedenisboeken weinig waarde gegeven aan dit boek. Het zou niet veel invloed hebben gehad en Theodor Kaufman was maar een “onbetekenend activist“. Het zou slechts de Duitse Propaganda zijn die het boek bekendheid heeft gegeven. Maar de grootste kranten besteedden er toch aandacht aan. Time Magazine noemde het “een sensationeel idee” en de Washington Post noemde het “interessant gepresenteerd“. De New York Times vind het zelfs “Een plan voor vrede onder geciviliseerde naties!“. Jazeker … volgens de NY Times is genocide dus een optie voor ontwikkelde landen. Voor mij persoonlijk kwamen de terreur-bombardementen van de westerse geallieerden op de steden in Duitsland even in een heel ander daglicht te staan.
Zoals gezegd: beter gebalanceerd ingelicht.
