Veel mensen zijn stomverbaasd. Hoe kan ik nou “ontkoppelen”. Ik ben tenslotte al een kleine 30 jaar werkzaam in de ICT en liep eigenlijk altijd voorop. Mijn eerste mobiele telefoon was nog een “sjouwable” ATF-3 in 1993. Begin 90’er jaren hadden we ons eigen BBS “FirstChoice” wat uitgroeide tot FidoHUB in Brabant en 5 lijnen. De eerste internetverbinding was via IAEhv in 1994. De geluiden van het modem staan me nog vers in het geheugen. Al snel hadden we als een van de eersten onze fido-adressen (points) gekoppeld aan een e-mailadres via een UUCP verbinding “@first.iaehv.nl”.
Ik kon echt genieten van de mogelijkheden die de digitale communicatie te bieden had en maakte er graag gebruik van. 14k4 werd 33k6 en zelfs X75 (64kbits-128kbits). Het BBS bleef bestaan tot in het Chello en ADSL-tijdperk. De eerste kabel werd nog in de 90’er jaren aangelegd en we hadden al ADSL van Xs4all in huis. De mogelijkheden waren onbegrensd en het BBS werd stilaan obsoleet. Op 31 december 1999 zette ik het uit.
Natuurlijk wisten we dat de commercie uiteindelijk bezit zou nemen van onze digitale anarchie. Maar dat vonden we destijds niet erg. Mijn eerste ICT bedrijf stamt van 1997 en in 1998 zetten we, mijn broer en ik, ons eerste internetbedrijf op. Al mijn bestaande klanten en nog veel meer nieuwe voorzagen we van hun eerste website en e-mail. Alle kennis en ervaring van jaren BBS waren onbetaalbaar. Iedereen ging stilaan over van briefpost en fax naar e-mail en dat was prima. Je bepaalde tenslotte zelf. Ik herinner me nog dat ik tegen elke klant zei dat hij voortaan bij elk visitekaartje dat hij uitdeelde een actuele kleurenfolder gaf. Zo wilde elk bedrijf zijn eigen website.
Ik bleef me met nieuwe communicatie bezig houden. Iedereen lachte als ik mijn “koelkast” tevoorschijn haalde maar met mijn Nokia Communicator was alles mogelijk. Surfen op het net, e-mail, ssh-sessies naar mijn servers voor beheer en de eerste appjes kregen vorm. Wat was dat makkelijk.
We hadden op ons BBS al een “Chat”-functie en vele bezoekers maakten er veelvuldig gebruik van. Ook waren we al heel vroeg verwoed gebruiker van IRC (Internet Relay Chat) en zagen de voordelen van onbeperkt communiceren met iedereen. De “Holland-Room” vierde hoogtijdagen. Ik zag kennissen om me heen multimiljonair worden door de verkoop hun internet-bedrijf, nog net voordat Nina Brink al haar aandelen World Online verkocht op 11 september 2001 (ja, je hoort het goed). Dat was, voor mij althans, het eerste signaal dat de digitale anarchie voorbij zou gaan. Dat multimiljonairs en hedgefonds-beheerders meer wisten als wij en dat zijn weerslag zou hebben op ons vrije internet.
En 11 september 2001 bleek een omwenteling te veroorzaken, dat weten we inmiddels allemaal. De angst-cultuur, geboren in de 90’er jaren, werd volwassen en maximaal uitgebuit. In de US veranderde Homeland Security en de Patriot-act de maatschappij. NSA concentreerde zich op het online verkeer en ging steeds meer eigen volk surveilleren. Toen Edward Snowden zijn eerste onthullingen deed was ik, eerlijk gezegd, niet echt verrast.
Deze ontwikkelingen moesten zich uitbreiden naar Europa, naar Nederland, zoveel stond voor mij vast. Ik begon stilaan aan alles te twijfelen. Toen Zeitgeist uit kwam zag ik bevestiging van al mijn zorgen. Maar ik voelde me alles behalve een complotdenker.
In 2007 verkocht ik mijn huis en bedrijf. Ik zag alleen maar een luchtkasteel dat elk moment zou kunnen klappen. De waarde was in 5 jaar met 70% gestegen en dat kan niet, zo concludeerde ik. In 2008 kreeg ik mijn eerste grote bevestiging: Een wereldwijde crisis ontstaan in de huizen- en hypotheken-markt. In 2009 de eerste poging om de hele wereld te onderwerpen met een pandemie (Mexicaanse griep). Maar men had buiten de vrije pers gerekend. Al snel kwam naar buiten dat het zo erg allemaal niet is.
Toen de eerste Social Media ontstond waren we van de partij. Veel tijd werd besteed aan ons privé hyves hoekje. Langzaam aan verschoof iedereen naar Facebook; dat was serieuzer, zo vertelde men. Hoe profetisch waren deze woorden: het was serieuzer. Twitter en LinkedIn waren nog serieuzer en ook wij deden mee. Maar ik bleef voorzichtig. Vrienden uit de oude hacker-generatie bleven waarschuwen. Zo kreeg ik nuttige adviezen.
Ondertussen vond er ook een andere verandering plaats: De PC revolutie van de tachtiger jaren had ons onafhankelijkheid gebracht. Los van de dure mini-computers en mainframes van IBM had iedereen nu de beschikking over computerkracht. Het was het tijdperk van decentralisatie van de automatisering. Iedereen kon doen wat ie wilde. De 80 en 90’er jaren waren de jaren van digitale vrijheid en onafhankelijkheid.
Ruim 20 jaar later gaat Big Tech weer centraliseren. Gratis e-mail (hotmail, Gmail) is verworden tot vrijwel een verplichting omdat de (e-mail)markt gecontroleerd wordt. Na jaren van alleenheerschappij op de PC-markt door Microsoft verhuist alles naar de cloud (365). Overheden koppelen al hun diensten in jouw DigiD maar daarmee ook hun overzicht. Vanaf 2010 vangen de jaren van (her)centralisatie en daarmee afhankelijkheid weer aan.
Tenslotte kregen we in Nederland onze eigen “patriot-act” in de vorm van de “Sleepwet“. Zonder problemen werd deze door de kamers gedirigeerd. Niemand leek te begrijpen wat dit betekende. Mijn digitale deuren bleven goed op slot. Inmiddels had ik me al jaren steeds meer gespecialiseerd in “digital security”. Dagelijks was ik bezig met digitale (on)veiligheid, voor mezelf en mijn klanten.
Meer en meer voelde ik me serieus “onveilig” op Social Media en zag om me heen iedereen steeds meer doen met de Smartphone. Mijn Smartphone werd al enige tijd door mij als “buitenkant netwerk” beschouwd en bleef dus BUITEN mijn netwerk. Zo min mogelijk vertrouwelijke zaken erop en niet vanaf mijn telefoon meer op mijn LAN. Wireless en LAN werden door een firewall gescheiden. Ik onderzocht de communicatie door de packets van mijn telefoon via mijn firewall en te onderzoeken met een packetanalyzer. De resultaten bevestigde mijn vermoedens en ongerustheid. Mijn mobiel communiceerde veel meer naar de buitenwereld dan ik had kunnen vermoeden.
Maar ook Social Media veranderde. Ik zag andere zaken in mijn Facebook startpagina als mijn meisje en mijn vrienden. Wie manipuleerde dat? Google zoekacties veranderde van een betrouwbare weergave via een commerciële weergave naar een gemanipuleerde weergave. Hoe betrouwbaar was wat ik te zien kreeg? Toen ik in 2019 de NetFlix documentaire “The Great Hack” bekeek was ik al op de hoogte van het “Cambridge Analytica schandaal” maar toch gingen mijn ogen toen helemaal open. De film beschrijft perfect hoe mensen beïnvloed worden via Social Media en het zelfs stemgedrag manipuleert en verkiezingen omgooit. Hoe vrij zijn we? Hoe doordacht zijn onze keuzes?
In 2020 kwam alles bij elkaar. De angstcultuur van 9-11, het financiële systeem dat omvalt (sinds 2008), de mislukte “plandemie” van 2009, de toegenomen surveillance sinds de Patriot-act en Sleepwet. Alles perfect gecoördineerd (Event 201) en in alle hevigheid.
Ik geloof dat onze afhankelijkheid van Smartphones en Social media er veel aan bij gedragen hebben dat dit zo ongelooflijk gesmeerd liep. De angst was compleet en iedereen schreeuwde om maatregelen. Ik dacht aan de woorden van Henry Kissinger: Als je repressieve maatregelen aan het volk oplegt komt er een opstand. Je moet het volk zelf laten vragen om repressieve maatregelen. De manipulatie was perfect, de propaganda volleerd en compleet. Alles kwam bij elkaar: UN, WHO, Overheden, Big Tech, Big Pharma, WEF, IMF, etc, etc. De wereld zag de geboorte van het grootste bedrog aller tijden: COVID-19.
Mijn Smartphone lijkt een prima stuk gereedschap, een veelzijdig multitool waar ik alles mee kan doen. Maar tegelijkertijd is het een fantastisch spionage en surveillance apparaat voor anderen. Een bron van suggestie en manipulatie. Wellicht binnenkort ook je “paspoort”om deel te kunnen nemen aan de maatschappij (Social Credit System). Maar komen we er nog van los? Ik ga het, in ieder geval, proberen.
