Het is bijna zover. De doelen die de WEF heeft gesteld komen gestaag dichterbij. Één van die doelen is: You will own nothing oftewel je bezit niets meer. Daar moet je dan nog blij mee zijn ook want de 2e helft van de slogan is and you will be happy oftewel je wordt daar gelukkig van. Dat verwijst naar punt 1 van de “Sustainable Development Goals“. Wat was dat ook alweer?
Oh ja. Dat dus. Een einde maken aan alle armoede, in alle vormen, overal. Wat een geweldig streven. Maar even een reality-check: Wie is er de laatste 2,5 jaar beter van geworden? De arbeider? De Middenstand? Of misschien de ambtenaar die daar toch zo braaf aan mee werkt? Wie? Vertel het me.
Het enige wat ik kan waarnemen is dat de allergrootste bedrijven ter wereld gigantische winsten maken. Voor de rest is ons leven alleen maar met sprongen duurder geworden en verdampt je spaargeld met deze inflatiecijfers als sneeuw voor de zon. Als klap op de vuurpijl gaat de energierekening nu ook met 2, 3 of 4 honderd procent omhoog. Ongekende verhogingen.
Dat terwijl een hééééél klein groepje mensen, de elite van deze aarde (die zich ook nog “filantroop” durven te noemen) enorme winsten bij elkaar harken. Deze psychopaten, met meer als 100 miljard, durven vervolgens ook nog tegen ons te zeggen dat we de komende tijd “de broekriem aan zullen moeten trekken“, wat minder vlees eten dan maar, de thermostaat een paar graden lager.
De mensen om me heen proberen me gerust te stellen: Maak je niet zo druk. Leef je eigen leven en laat het links liggen. Je verandert er toch niks aan, en ga zo maar door. Maar is dat wel reëel? Kun je je eigen leven nog leiden als je geconfronteerd wordt met gigantische lasten en nauwelijks meer inkomen? Ook wij hebben te horen gekregen dat onze gasprijs wordt verdubbeld en de electra verdrievoudigd. Ja, je hoort het goed: VERDRIEVOUDIGD! Van de ene op de andere dag. En erbij wordt nog even medegedeeld: Och, voor jou valt het nog mee. Er zijn er die véééél meer moeten betalen. Wat moet je nou met zo’n opmerking?
Op het internet zoek ik naar een plaatje om “energie” af te beelden. Ik wordt geconfronteerd met pagina’s van dit soort plaatjes. We moeten geloven dat DIT energie is. Dat DIT onvermijdelijk is. Terwijl DAT de realiteit is:
Niemand die zich werkelijk afvraagt waarom die energieprijzen nou zo ongelooflijk stijgen. Het narratief is natuurlijk OEKRAÏNE. Die boze Putin is de oorzaak van alle kwaad. Maar de werkelijke redenen van inflatie en stijgende energieprijzen worden niet onderzocht. Geen enkele journalist in de MainStream Media stelt de juiste vragen.
Onze westerburen, het Verenigd Koninkrijk, staat op de rand van de afgrond. De Financial Times gooit er nog maar eens een documentaire tegenaan: het is allemaal de schuld van de BREXIT. M.a.w. de schuld van die domme burger. Had ie maar niet zo dom moeten stemmen. De verantwoordelijkheid wordt weer bij ons neergelegd.
Maar bijna niemand die zich realiseert dat de energieprijzen stijgen door toedoen van de EU. Door onhaalbare en vooral onzinnige “klimaatdoelen”. Door EU afspraken onderling over de verdeling van energie. Dat de gas-toevoer wordt afgesneden door waanzinnige sancties die ons alleen treffen. Door het opblazen van een gas-pijplijn, zoals de President van de VS ons beloofd, nee, GEGARANDEERD heeft. Door graaiende energieleveranciers die de prijzen opdrijven zonder dat hun kosten of inkopen hoger zijn.
En uiteindelijk, als je de details weer even loslaat en het grote plaatje weer kan zien: de
“Sustainable Development Goals” met op nummer één armoede bestrijding: You will own nothing and you will be happy. Zoals ik al eerder in dit blog vrij vertaalde: “OK, ze nemen me alles af en ik moet blijven lachen“.
We kunnen ons niet meer veroorloven toe te kijken, niet druk te maken, je eigen leven te leiden en het links laten liggen. We moeten hiertegen in opstand komen want anders gaan we allemaal voor de bijl. JIJ OOK!
