Het zit in onze hoofden, het is onderdeel van bijna elk gesprek, we zijn er collectief bijna altijd mee bezig: “Kan ik dat nog wel zeggen?” of “Is dit nog wel politiek correct?“. Hoe je er ook mee omgaat en hoe je er ook over denkt, het speelt een rol in onze omgang met elkaar maar ook zeker in ons bewustzijn.
Vroeger noemden we een zwarte man gewoon neger en dachten daar niks bij. Is dat nog correct? Mogen we een zwarte vrouw nog negerin noemen? Dat is zelfs dubbelop, ras en gender. Het gaat verder: Mag ik nog tegen een vrouw zeggen dat ze aantrekkelijk is? “Je ziet er goed uit” is waarschijnlijk al op de grens maar “lekker ding” is vaak al niet meer wenselijk.
Zelfs complimenteren is dus begeven op glad ijs. Waar ligt de grens? Bewust of onbewust zijn we er altijd mee bezig, zo diep zit het inmiddels. Ik hoor vaak: “Ligt er aan tegen wie” en dan raak ik nog verder in de war. Tegen een hoertje op de wallen mag ik dus “lekker ding” zeggen en tegen een lesbienne in een tuinbroek dus niet. De grens ligt daar dus ergens tussen, toch? Maar waar? Waar ligt de grens tussen een oprecht compliment waar een vrouw blij van wordt en “vocale aanranding“?
En wanneer is het antisemitisme en/of “groepsbelediging“. Neem bijvoorbeeld de huidige discussie over de spreekkoren in voetbalstadions. Al sinds jaar en dag vereenzelvigen de Ajax-supporters zich met joden. Op de tribune zijn altijd meerdere Israëlische vlaggen zichtbaar.
Waarop is dit gebaseerd? Geen idee. Waarschijnlijk op de gedachte dat Amsterdam de stad van de joden was (of is). In ieder geval kun je elke wedstrijd in de Arena de spreekkoren “JODEN, JODEN, JODEN!” horen roepen en dat was in de jaren 90, toen ik nog regelmatig ging kijken, ook al zo.
Kun je, of mag je, de AZ supporters het dan kwalijk nemen dat ze “HAMAS!“ roepen als ze tegen Ajax moeten voetballen? Dat zijn toch tegenstanders: Ajax en AZ worden dan een dag vergeleken met joden en hamas. Is dat antisemitisme? Is dat groepsbelediging?
Ander voorbeeld: In het Philips-stadion klinken met regelmaat spreekkoren “BOEREN, BOEREN, BOEREN!“. Mag de tegenstander dan antwoorden met “STIKSTOF, STIKSTOF, STIKSTOF!” of is dat groepsbelediging? Nee, ik bedoel dit niet als een grapje; ik ben bloedserieus. Is dat GROEPSBELEDIGING als je de mensen die zich vereenzelvigen met boeren confronteert met de grootste angst van boeren?
Ajax worden joden genoemd, PSV’ers worden boeren genoemd en Feyenoorders worden kakkerlakken genoemd; wederom: Is dat groepsbelediging? Of slaan we door?
Maar ik wil nog een stap verder gaan. Wat is het gevolg van politiek correct? Of kunnen we het gerust tegenwoordig onderdeel van WOKE noemen? Is het niet gewoon de discussie dood maken met deze ideeën? Mensen monddood maken en daardoor volgzamer? Protest de mond snoeren?
We bekijken dat eens vanuit een psychologische invalshoek. In de psychiatrie is het algemeen bekend dat onderdrukte gevoelens en ervaringen voor psychologische problemen kunnen zorgen. Vandaar regressie-therapie en EMDR-therapie. De patiënt moet bewust de traumatische ervaringen ophalen om die te verwerken.
Het beleid is dus, min of meer, te onderdrukken wat anderen niet graag horen. Een soort zelfcensuur om anderen niet te kwetsen. Is het onderdrukken van spontane expressie niet een oorzaak van onderdrukte gevoelens, de oorzaak van psychiatrische problematiek. Dat klinkt ver gezocht maar zo massaal en langdurig willen bepalen wat mensen kunnen zeggen en niet kunnen zeggen is een ernstige belemmering voor je uiting van je gevoelens. Wat zijn de gevolgen voor ons op lange termijn?
En om dan nog maar een stap verder te zetten: Is dat mogelijk ook een agenda? Is dat misschien ook al gaande? De GGZ is, zoals iedereen weet, inmiddels zwaar overbelast. Natuurlijk ten gevolge van de angst-porno tijdens het cojona-debakel maar wellicht ook hierdoor.
Zomaar weer een gedachtespinsel van een compleetdenker.
