Zomaar een vrijdag-middag. Warm weer en een paar boodschapjes te doen. Ideaal om samen op de motor te stappen en er even van te genieten.
We rijden nog maar net als we bij de verkeerslichten Traverse komen. De lichten linksaf, rechtdoor en rechtsaf staan op rood en wij moeten rechtdoor richting station. Ik passeer 6 a 7 auto’s en ga, een beetje schuin op de stopstreep, vooraan bij de lichten staan. Marielle roept “wat doet die vent nou?“. Ik kijk om en zie dat een flinke SUV, vooraan in de rij, een stukje vooruit rijdt zodat hij bijna tegen ons aan staat. Ik gebaar dat hij een beetje rustig aan moet doen. Ik posteer de motor wat meer vóór zijn auto om te voorkomen dat hij gaat “sprinten” en zo een gevaarlijke situatie kan creeeren. Verder sla ik er geen acht meer op.
Het licht wordt groen ik rij vlot weg. Achter hoor ik gillende banden en een claxon. Marielle knijpt met handen en benen ten teken van angst. Ik kijk in de spiegel en zie de auto bijzonder kort achter me rijden en pogingen doen voorbij te komen. Omdat er maar 1 rijbaan, 2 bochten, vluchtheuvels en een zijstraat is valt dat natuurlijk niet mee. Over de uitvoegstrook naar het station krijgt de automobilist het voor elkaar langs ons te komen. Ik hou er rekening mee dat hij me van de weg wil drukken en geef gas. In de spiegel zie en hoor ik dat hij met piepende banden linksaf richting station rijdt. Wat is dit voor een idioot?
Bij de stoplichten Engelseweg besluit ik toch even om te keren. Ik wil weten wat deze vent bezielt. Als ik het stationsplein op rij staat hij voor het station bij de ophalen-wegbrengen- strook links geparkeerd en zit met zijn telefoon te spelen. Ik posteer de motor rechts van hem en geef een keer gas om zijn aandacht te trekken. Hij kijkt op en opent elektrisch zijn rechter-raam. Ik vraag wat de bedoeling was van zijn actie. Hij roept “Moet ik nou bang zijn of zo?” en maakt een irritant bibberend gebaar met zijn hand. Ik herhaal de vraag. Hij antwoord:”Je moet gewoon achter aansluiten, zoals iedereen“. Ik probeer mijn verbazing te verbergen en antwoord: “en dat bepaal jij? Moet je daarom ons in gevaar brengen? Om dat statement te maken?“. Uit de auto klinkt: “Je moet niet denken dat ik bang van je ben hoor, motormuis!” maar zinnige opmerkingen komen er niet uit. Ik maak in gedachte een inschatting van zijn IQ maar hou die maar voor mezelf. Ik zeg “Je moet niet zo idioot doen want daar komen ongelukken van!“. Blijkbaar klonk dit onbedoeld als een dreigement want meneer stapte agressief uit en liep, om de voorkant van zijn auto, dreigend op me af. Marielle stapte af maar ik besluit te wachten wat er komen gaat. Ik kijk hem zo rustig mogelijk aan en vraag wederom wat de bedoeling is. Hij is van dichtbij en zonder zijn SUV een stuk minder bedreigend en ik lach hem dan ook uit. Dat ergert hem blijkbaar nog meer maar toch besluit hij terug te lopen naar zijn linkerportier.
Ik rij weg, het Stationsplein linksom door, richting de Stationsstraat. Weer hoor ik gillende banden achter me en zie dat hij weer heel kort achter me rijd. Nog op het Stationsplein rij ik rechts de stoep op. Wederom kijk ik links over mijn schouder wat hier de bedoeling van is. Ik zie hem gebaren, oerwoud geluiden produceren en foto’s van ons maken met zijn mobiele telefoon. Ik lach nog even naar hem en Marielle steekt haar middelvinger op. Groot gelijk heeft ze. Ik kijk over het kruispunt en omdat alles vrij is rij ik de weg op, links af de tunnel door en passeer bij de stoplichten een paar auto’s. In de spiegel zie ik dat hij verwoede pogingen doet dichterbij te komen. Bij licht groen zijn we weg, niet meer in te halen door deze debiel.
Ja, mijn handen jeukten. Maar in gedachte zag ik de headlines al: “Agressieve motorrijder mishandelt automobilist na toeteren“. Hoe het ook afloopt zal ik wellicht de gebeten hond zijn. Dit terwijl een aanklacht “dubbele poging doodslag” voor deze automobilist beter op zijn plaats zou zijn geweest.
Ik geef de media de schuld. Ook dit is een reactie van een burger op de niet aflatende stroom van criminaliserende berichten. Als het uit de hand loopt en hij duwt me van de weg zal de media het wel rechtpraten. Net als dit bericht hierboven. Lees dat maar eens goed: “Hij stopte, legde zijn motor op de grond voor de auto en liep agressief op de automobilist af.“. Heb je al ooit een motorrijder zijn motor op de grond zien leggen? Of werd hij toch aangereden door die automobilist? “… door te toeteren had gewezen op gevaarlijk rijgedrag”? Had deze motorrijder wellicht ook een file auto’s gepasseerd? Was de automobilist daar wellicht ook jaloers op?
We zullen het nooit precies weten maar ik heb er mijn gedachte bij. De media legt het toch uit zoals ze dat willen.
