Eergisteren zei ik tegen mijn meisje: “Zullen we naar Kiev rijden? Ik wil wel eens weten wat er nou waar is van al het (NEP)nieuws wat we te zien krijgen.“. Tenminste een deel van me meende dit echt en mijn meisje keek me verschrikt aan. Zij weet dat ik er serieus over na denk. Ik heb ook echt geen idee meer wat waar is en wat niet. Ik zie veel beelden die in scene lijken gezet. Ook verschijnen er veel (bewezen) oude beelden, soms uit andere delen van de wereld. Iedereen heeft het alleen maar over de verschrikkingen en sommigen praten al over een nucleaire oorlog die allesvernietigend zal zijn.
Het enige wat ik nog enigszins vertrouw zijn de LiveCams in Kiev en daarop is niks te zien. Soms gaat er ‘s-avonds kortstondig een luchtalarm af en er klinken wazige waarschuwingen uit speakers zoals “als je gebouw in brand staat, gebruik de trap en niet de lift“.
Maar veel is te halen uit “oude” berichten, filmpjes en documentaires. Sowieso is het al jaren kommer en kwel in de Oekraïne. Er zijn interessante documentaires te zien zoals Out of Control: Ukraine’s Rogue Militias. “De ene dag ben je held, de andere een gezochte terrorist“, zijn de woorden van een van de mannen. Het omschrijft, in mijn optiek, wat er gaande is, de afgelopen jaren.
Heb ik zorgen over een escalatie in de Oekraïne waar wij, hier in Nederland last van krijgen? Nee, eigenlijk niet. Nogmaals, het is daar al jaren ellende en eigenlijk hebben we daar helemaal geen last van. En als het een soeverein land is, zoals nu zo vaak wordt beweerd, waar bemoeien we ons dan mee?
Russia’s Little Green Men Enter Ukraine: Russian Roulette in Ukraine (2014)
Er heerst al jaren een burgeroorlog (in het oosten) en Rusland steekt daar met enige regelmaat de grens over om separatisten te steunen. Ook dat is niks nieuws. Het enige stukje (voormalig) Oekraïne wat momenteel rust gevonden lijkt te hebben is de Krim en dat wordt door de westerse media steevast “geannexeerd door Rusland” genoemd. In 2015 schreef VICEnews nog: “The bitter conflict in Ukraine has cost thousands of lives, but the Russian government has continuously denied sending its soldiers to the frontlines, despite accusations to the contrary from NATO and Western officials.“. Wat is er gewijzigd over de afgelopen maanden?
Waar ik me wel zorgen over maak: Het totale ontbreken van kritische en controlerende pers. Net zoals gedurende de “plandemie” praat de pers alleen maar de politiek na en wakkert angst aan. Waar is onze “vrije pers”? Is die definitief opgedoekt? Is onze publieke omroep één haar beter als de staatstelevisie in Rusland?
Ook maak ik me zorgen over de uitbreiding van NATO en de troepenopbouw, zogenaamd om te oefenen, in het oosten van Europa. Ik begrijp dat juist dit Rusland enorm provoceert. Ook het tijdstip baart me zorgen. Is het toeval dat vanaf december vorig jaar er enorme hoeveelheden NATO-troepen in de jongste NATO-landen zijn gestationeerd? Op het moment dat iedereen het idee kreeg dat de “Plandemie” ten einde liep? Gaan we de komende decennia alleen maar van crisis naar crisis? Van angstbeeld naar angstbeeld? Pandemie, Klimaatverandering, Oorlog, Pandemie, Klimaatverandering, Oorlog, etc, etc, etc?
Een docu die je, in de context van Oekraïne, eens zou moeten kijken is “How America became a superpower“. Misschien is dat wel de beste documentaire die, op dit moment, verklaard wat er gaande is in de Oekraïne. Food for Thought.
