Ondanks dat ik er al een uitgebreid blog over heb geschreven voel ik de behoefte om het weer eens aan te halen: Links en rechts. Wat is dat nou? Waar staat dat voor? De “gewone” burger, de arbeider en de uitkeringsgerechtigde, wellicht de onderste sport van de maatschappelijke ladder zijn van oudsher geneigd om “links” te stemmen: Partij van de Arbeid, Socialistische Partij en tegenwoordig zelfs D66.
Met veel interesse zit ik weer eens naar Flavio te kijken. Hij is in gesprek met Jupijn Haffmans en Jona Walk van de Vierde Golf. Maar ik val van de ene verbazing in de andere. Jupijn en Jona “voelen” zich LINKS maar vinden dat links geen links meer is. Zij beweren dat links staat voor inspraak, democratie en vrijheid. Ik begrijp echt niet waar die gedachte vandaan komt. Zelfs Flavio raakt de weg kwijt en vraagt oprecht:
Zouden de termen links en rechts niet gewoon moeten verdwijnen?
Jupijn vind dat “cosmetisch” maar wil daar toch niet vanaf. Hij denkt hardop over een alternatief woord voor links en oppert “progressief” of “vooruitstrevend” maar wil daar eigenlijk ook weer niet mee geassocieerd worden. Hij vindt de huidige overheid vooruitstrevend en is daar tegen. “Ben ik dan traditioneel?” denkt hij hardop en ik zie hem denken: “Oei, dat zou wel eens conservatief genoemd kunnen worden” en dat is natuurlijk heel RECHTS. Confused? Nou, ik wel moet ik bekennen. Tijd om weer eens wat definities te herhalen en een paar piketpaaltjes op het speelveld te zetten.
Allereerst heeft vrijheid en links NIETS met elkaar te maken. De Socialistische Partij (SP) komt voort uit de Communistische Partij Nederland (CPN) en dat staat natuurlijk, bij uitstek, voor totalitarisme. Over de geschiedenis van de linkse regiems verwijs ik gemakshalve even naar mijn vorige blog hierover. Dus mensen die vrijheid en links met elkaar verbinden hebben echt geen enkel idee van geschiedenis. Links staat dus, bij uitstek, voor overheidsbemoeienis, vaak onder het mom van het beschermen van de “zwakkeren” in de samenleving, terecht of onterecht. Een vakbond zou je links kunnen noemen maar ik zie deze uitsluitend als belangenbehartiger voor de arbeider.
Het wordt anders als een vakbondsleider de landelijke politiek in gaat natuurlijk (Wim Kok) en eigenlijk voor altijd de connotatie van vakbond en links met elkaar verbonden lijkt te hebben. Vreemd want “arbeid” is, mijns inziens, tegenwoordig juist heel rechts. Een basisinkomen, zonder tegenprestatie, is tegenwoordig het linkse denken.
Vrijheid is echter nagenoeg synoniem aan liberaal en dat is natuurlijk van oudsher rechts. Ik ondersteun die “rechtse” connotatie echter ook niet want in deze tijd zou minder overheidsbemoeienis juist heel erg progressief zijn en dat heeft weer een “linkse” connotatie. Maar liberaal is stilaan neoliberalisme geworden en dat staat weer bol van de overheidsbemoeienis. Daarom spreekt men tegenwoordig vaker van libertarisme (ultra rechts?) als men minder bemoeienis wil maar dat grenst weer aan anarchisme wat weer erg links klinkt. CONFUSED? Wacht maar, ik ben nog niet klaar …
GROEN heeft eveneens een heel linkse connotatie maar is dat wel terecht? Adolf was bijzonder groen en had vele groene ideeën maar die is weer ultra rechts, als we het narratief moeten geloven. Toch ontstond het Nationaal Socialisme, zoals de naam al zegt, uit een socialistische en dus linkse gedachte. Hoeveel rechtse regiems kennen we eigenlijk die zoveel moorden op hun geweten hebben? De meeste massamoorden zijn gestart “uit naam van het volk” en dat is weer bijzonder links.
CONFUSED? Ik zal ophouden en me aansluiten bij de woorden van Flavio:
Zouden de termen links en rechts niet gewoon moeten verdwijnen?
Ik denk terug aan 27 januari 2014. Toen had ik ook zo’n filosofische gedachte en omschreef het destijds als “Sociaal Kapitalisme“. Mijn persoonlijke uitgangspunten zijn respect, gerechtigheid, samen delen en persoonlijke vrijheid. Hoe actueel is dat weer in deze tijd?
