In navolging van mijn eerdere blogs Het wordt persoonlijk en Het wordt persoonlijk (vervolg) was vandaag de hoorzitting Beklag niet-vervolging (artikel 12 strafvordering) bij het Gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch. In de aanloop van deze zitting had ik het dossier opgevraagd. Ik was, zeker na het sepotbericht, zeer benieuwd naar de inhoud van het proces-verbaal opgesteld door de beide verbalisanten. Dit pv is natuurlijk essentieel en het OM verwijst er naar.
Ik kreeg echter het pv niet. Ik moet dus een zaak voorbereiden tegen de politie maar het pv van bevindingen dat hier aan ten grondslag ligt mag ik niet inzien. Om dit essentiële proces-verbaal toch in te kunnen zien heeft, mijn inmiddels goede vriend en advocaat van de Black Sheep, Michael Ruperti zich gesteld in de zaak en als zodanig was het wel mogelijk het gehele dossier op te vragen. Het bewuste pv mocht ik inzien op kantoor van Mr. Ruperti maar een kopie mocht expliciet niet aan mij doorgegeven worden, aldus de instructies van het hof. Het bewuste proces-verbaal is onthutsend. Het staat vol met leugens en men schildert mij daarin af als een brutale schreeuwerige onbeleefde provocateur. Gelukkig tonen de filmbeelden iets heel anders aan, dacht ik.
Michael en ik hadden afgesproken dat hij een juridisch verhaal zou houden en ik zou op de inhoud ingaan. De voorzitter van het hof liet echter al direct blijken dat ze liever niet had dat IK het woord deed. Dat zou niet gebruikelijk zijn. “U heeft een advocaat bij en die doet dan het woord“. Ik legde uit dat ik altijd het woord zelf doe en ook deze procedure zelf heb ingezet. Mr. Ruperti is slechts aanwezig omdat ik anders de stukken niet ter beschikking zou hebben. Schoorvoetend ging edelachtbare toch akkoord met ons plan.
Michael hield een prachtig betoog. Artikelen werden aangehaald waarop het machtsmisbruik is gebaseerd en zelfs uitgebreide jurisprudentie ontbrak niet. Goed voorbereid en geen speld tussen te krijgen. Hoewel ik hem al even ken maakte hij opnieuw indruk op me en hopelijk ook op het gerechtshof.
Even later kreeg ik het woord. Ik had mijn betoog opgebouwd rond de gebeurtenissen en vooral de consistenties en inconsistenties van de verklaringen, filmbeelden en het proces-verbaal. We hadden 4 verklaringen van getuigen toegevoegd aan de stukken en foto’s van de tuinhaard.
Ik begon met de opmerking “Ik ga ervan uit dat hof kennis heeft genomen van de filmbeelden“. Daar kwam echter direct een ontkenning terug. De voorzitter zei niets te weten van eventuele filmbeelden. Ik leg uit dat mij dat zeer bevreemde want ik heb deze bijgevoegd bij de aangifte. Dit staat ook beschreven het de originele proces-verbaal van aangifte: “Hierbij overhandig ik u een dvd met camerabeelden“. Tevens is dezelfde dvd aangetekend toegestuurd aan de Officier van Justitie op 3 oktober 2014 bij het verzet tegen de strafbeschikkingen. Tot slot heb ik in het klaagschrift, gericht aan het hof, het volgende geschreven: “Tenslotte dient opgemerkt te worden dat wij vele bewijsmiddelen hebben overlegd waaronder filmbeelden waar het optreden van de agenten op vastgelegd is. Mocht het Gerechtshof willen beschikken over deze filmbeelden, voor zover deze niet zullen worden ingebracht door het OM, dan zijn wij, bij eerste verzoek, bereid deze te overleggen.“. Ook merk ik, ter zitting, op dat ik de beelden bij me heb op mijn tablet en kan laten zien indien nodig. Het hof gaat hier echter niet op in. Ik hoop dat men toch de moeite neemt deze in een later stadium te bekijken.
Hoe kan het zijn dat het gerechtshof dus niet beschikt over deze filmbeelden? Niet alleen heeft justitie, die dus 2 (!) DVD’s hebben ontvangen, deze beelden niet overlegd in deze casus aan het gerechtshof maar ook het hof heeft hier, op aangeven van mij IN HET KLAAGSCHRIFT niet om gevraagd. De voorzitter vraagt de advocaat-generaal om opheldering maar deze kent de filmbeelden ook niet, zegt hij. Hij is er niet mee bekend en zegt ze niet ontvangen te hebben van de politie. Blijft de vraag wat er met de kopie is gebeurd die ik aangetekend naar de officier heb gestuurd.
Ik probeer mijn verbazing te verbergen en vervolg mijn betoog: in essentiële delen van het proces-verbaal zijn er inconsistenties met de 4 overlegde verklaringen, de filmbeelden en de foto’s die niet verklaarbaar zijn. 5 bewijsstukken en meerdere foto’s tegen één pv opgemaakt door de agenten waartegen deze procedure loopt. Er MOET toch ernstige twijfel ontstaan omtrent het waarheidsgehalte van dit proces-verbaal.
Als laatste komt de advocaat-generaal aan het woord: Hij vind de 4 verklaringen “gekleurd” omdat het bewoners van de straat betreft en die zullen wel een insteek hebben van “heeft die politie niks beters te doen?“. Deze opmerking is echter geheel voor rekening van de advocaat-generaal want NERGENS in de stukken, zelfs niet in het proces-verbaal van bevindingen, staat iets wat hier op wijst. Deze opmerking is nimmer geplaatst! Over de filmbeelden weet hij te zeggen dat deze “NIET relevant zijn“. Hij acht ze NIET van belang. Het proces-verbaal echter, waarbij hij nog eens uitdrukkelijk opmerkt dat deze op ambtsbelofte zijn opgemaakt, is de enige waarheid en daarop gebaseerd hebben verbalisanten NIETS verkeerd gedaan.
Wij mogen niet meer reageren op dit betoog. De voorzitter “sluit het onderzoek” en dat betekent dus dat men ook niet meer gaat kijken naar de filmbeelden. Vonnis begin juli …
Wordt vervolgd …………. > VERVOLG
