MediaVrijheid

Optimistisch in tijd van oorlog

Geplaatst op 2023-09-04 door Joseph Raaijmakers

Ik kreeg in mijn omgeving veel reacties over de laatste blogjes. “Blij dat je ook een vrolijk blog kan schrijven” en “Mooi dat je niet vergeet te genieten“. Dat deed me best goed maar verbaasde me ook een beetje. Ben ik zo negatief? Kom ik zo pessimistisch over? Dat is, in ieder geval niet altijd, de bedoeling. Ik wil graag informerend en misschien ook waarschuwend schrijven. En zeker, er zijn dagen dat ik wat minder optimistisch ben; dat ik ook moeilijk door de minder vrolijke zaken heen kan prikken.

Dat komt omdat de mensen, in mijn ogen, zo kort van geheugen zijn. Om maar een voorbeeld te noemen wat er vandaag door mijn hoofd ging: De redenen achter de F16 leverantie schreef ik toen het vrij vers was. Ik was er eerlijk over dat ik nog onvoldoende onderzoek hiernaar had gedaan en dat het misschien voorbarig was. Inmiddels is dat wel veranderd. Ik sta achter de beweringen en kan er ook geen tegenargumenten van vinden. Sterker, ik struikelde in mijn zoektocht over de volgende reportage van Zembla uit 2019:

Op zich een prima reportage van Zembla. Ik zou bijna zeggen van vóór de tijd van overheids-narratief. Hoewel ook in deze uitzending de nodige negatieve woorden vallen over Trump. Linkse journalistiek? Maar het onderwerp staat: Kernwapens in Nederland. Nederlandse vliegers leveren deze af in opdracht van Amerikanen. We hebben niks te zeggen. Hoe kan dat?

Waar zijn deze geluiden nu? In een tijd waar onze Premier opstapt, op de dag dat het zomerreces begint en alle Tweede Kamerleden op vakantie gaan. Zelf gaat ie (demissionair) naar Eindhoven Airport om de meest corrupte en oorlogszuchtige natie van Europa te voorzien van F16 jagers die in staat zijn kernwapens af te leveren. Waar zijn al die linkse rakkers nu? Waar is die verbolgenheid? Waar is het wantrouwen tegen de, in Nederlandse gestationeerde, kernwapens nu? WAAR IS ZEMBLA!!!

Dit is zo’n dag dat ik niet echt optimistisch kan zijn. Vergeet de Sovjet-Unie, vergeet de koude oorlog, vergeet Hiroshima en Nagasaki, vergeet de Cuba crisis, vergeet Tsjernobyl. We hebben, als Nederland, nog nooit zo dicht bij een nucleaire catastrofe gestaan. Een “kleine” strategische waterstofbom naar Oekraïne? Wat denk je van vergelding door Rusland op de plek waar dit wapen vandaan komt: VOLKEL! Of als we pech hebben een pre-emptive-strike NU! Nog voordat we dit wapentuig naar Zelensky kunnen vervoeren? Denkt niemand hierover na?

Ik besluit mijn blog deze keer anders:

Slaap kindje slaap, daarbuiten waakt Rutte!

Geplaatst in Oekraïne | Getagged #ATOOMBOM, #ATOOMWAPENS, #B61, #F16, #KERNOORLOG, #KERNWAPENS, #OEKRAINE, #RUTTE, #UKRAIN, #ZELENSKY | Reacties uitgeschakeld

BMW K1600GT

Geplaatst op 2023-09-01 door Joseph Raaijmakers

Weet je nog? De vraag die ik mezelf stelde in mijn inleidende blogje?

… een 1520cc 6 cilinder boxer en ik vind het met afstand de fijnste motor die ik ooit gehad/gereden heb. Maar waarom? Is het de boxer of de 6 cilinder? Of misschien beide?

Dus als toetje besluit ik met de BMW K1600GT te gaan rijden. Dit is géén boxer maar een 6 cilinder lijnmotor die iets voorover in het frame is gebouwd.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Ik dacht dat er geen lelijkere motoren waren als de Goldwings maar ik heb er een gevonden. Ongelooflijk, wat is dit ding lelijk, werkelijk foeilelijk. Sorry BMW maar men had toch wel een beetje aan design kunnen denken. Het lijkt wel een kruising van een jacht en een straaljager. In niets doet het me denken aan een motorfiets zoals die bedoeld is. Gelukkig valt over smaak niet te twisten en kan en mag ik hier op mijn eigen blog lekker zeggen waar ik zelf zin in heb. Op ieder potje past een dekseltje dus waarschijnlijk zijn er mensen die deze monstrosity nog mooi vinden ook.

Maar vlug naar de rij-impressie: De zit is goed, niet te hoog, niet te laag. Het stuur had een beetje hoger gemogen van me, ik hang op mijn polsen en dat vind ik persoonlijk niet prettig. Als ik de krachtbron aan slinger ben ik aangenaam verrast. Onder spint een poesje, tevreden en bijna geruisloos. Als ik aan de gashendel draai beweegt de fiets geen millimeter. Alles blijft op zijn plek, zoals het hoort. Ik laat de koppeling opkomen en gedienstig zet het vehikel zich in beweging. Geen bokje, geen sputtertje. Ik denk dat elektrisch rijden een beetje zo moet voelen. Ik glij over de weg en het stuurt als een mes. Geen bocht is te gek voor dit ding. Feilloos laat het zich bedienen; elk commando zonder commentaar opvolgend. Het gewicht van bijna 350 kg is nauwelijks voelbaar. Het vermogen (maar liefst 160 pk) lijkt diep verborgen en er is niks van te merken op de bochtige dijkjes en smalle straatjes. Het zit geen moment in de weg.

Ik herhaal mijn ritueel: Ik laat me wat zakken en draai aan de handvat. Het poesje verandert ongelooflijk soepel in de Koning van de Jungle. Zonder te brullen laat ie je voelen wie er hier baas is op de weg. Wie de sterkste is in dit kaartvierkant. Ongelooflijk, de rillingen lopen over mijn rug. Gelukkig is het gat met de voorrijder niet zo groot; ik had een orgasme niet uit kunnen sluiten. Ik grijp naar de remmen en zo soepel als de acceleratie komt de machine ook weer terug op aarde. Geland op een manier waar de passagiers voor zouden applaudisseren. Wat een remkracht zit hier in, verbazingwekkend. Hoewel de leeuw los kwam was er geen moment waarop je dacht dat je de absolute controle over deze reuzenkat zou kunnen verliezen. Oh mijn God, deze fiets gaat me bekeuringen bezorgen, dat is zeker.

Mijn vraag is beantwoord. Ik ben zeer duidelijk IN LOVE met zescilinders. En ik weet ook welke motor ik wil. Volgende week ga ik hem bestellen: Ik wil een BMW die er uit ziet als een R18, veert als een R1250GS en rijd als een K1600GT. BMW kan aan de slag!

Blijf kritisch, blijf nadenken en blijf VRIJ.

Geplaatst in Motoren | Getagged #BMW, #KNMV, #R1600GT | Reacties uitgeschakeld

BMW R18B

Geplaatst op 2023-08-31 door Joseph Raaijmakers

Nadat ik, tijdens de BMW KNMV Meetup, gereden had met de motoren waar ik voor gekomen was (R18 en R1250GS) is het tijd voor de bonus. Ik kies voor de R18B(agger). Op het eerste oog lijkt ie op een R18 waar ze gewoon een batwing en een paar koffers op gesmeten hebben. Maar het resultaat is een plaatje. Ik hou wel van het uiterlijk en heb niet voor niks een batwing op mijn Valkyrie gebouwd. Zou deze fiets net zo nukkig en humeurig rijden als de R18?

Het valt mee. Of ligt dat mede aan mijn verwachting? De vering is stukken beter, zeker comfortabeler. Maar echte verschillen kan ik niet ontdekken aan het rijwielgedeelte. Het blok is wat rustiger, zo lijkt het. Totdat ik de instellingen ontdek: Rock, Roll en Rain. Vreemde benamingen maar ik begrijp ze op een of andere manier wel. De instelling staat op Roll en ik schakel naar Rock.

Oeps, het beest is terug. De krachtbron onder me begint zich irritant te gedragen. Hikken, bokken en grommen. De power in mijn pols is nukkig, moeilijk te temmen. Misschien is dit leuk als je wil uitleven en Rammstein uit de speakers blaast. Maar nu, in deze setting, toerend over de dijkjes, is het vervelend. Ik besluit simpelweg naar Rain te schakelen. Met dit dashboard is dat supersimpel. Het beest verandert in een pony. Gedwee luistert hij naar de teugels en laat zich alles welgevallen. Jammer dat ik dit nog niet ontdekt had op de R18.

Ook het zadel zit veel beter als de R18. Wat zachter en een beetje groter, zo lijkt het. Mijn billen kunnen hier wel aan wennen. De stuurhoogte is prima en hierdoor is mijn zit ontspannen. Boven het grote digitale scherm prijken 4 klassieke klokjes waardoor het vertrouwd voelt en toch veel informatie verschaft.

De batwing houd me prima uit de wind. Ik kan hierop, net als op mijn eigen Valkyrie, gerust een peukje roken. Zelfs op standje rain is de krachtbron voldoende om zo binnendoor te toeren. Wellicht wil je op de snelweg wat meer power maar dan zul je hoger in de toeren zitten en zal naar alle waarschijnlijkheid Rock of Roll wat minder humeurig zijn. Je kunt namelijk, tijdens het rijden, heel eenvoudig hier tussen schakelen.

Na mijn ervaring met de kale R18 viel me deze fiets mee. Maar toch begrijp ik niet zo goed op welke consument BMW mikt met deze motorfiets. Het voelt, rijdt en oogt als een Harley Bagger maar dan met een schitterend blok en 2 imposante dwarsliggende cilinders. Dus zou je denken dat BMW mikt op het Harley publiek. Maar uit ervaring kan ik je zeggen: De HD liefhebber koopt geen NIET-HD. Die is al moeilijk te overtuigen met een Indian of Buell. Mij is het niet helemaal duidelijk.

Blijf kritisch, blijf nadenken en blijf VRIJ.

Geplaatst in Motoren | Getagged #BMW, #KNMV, #R18B | Reacties uitgeschakeld

BMW R1250GS

Geplaatst op 2023-08-31 door Joseph Raaijmakers

In het kader van de BMW KNMV Meetup kies ik als tweede voor de BMW R1250GS. Hoewel nog steeds geen Beauty-Queen is het uiterlijk er zeker op vooruit gegaan tegenover de 90’er jaren R1100GS. Ik ben niet klein maar de opstap is hoog. Ik kan net met gestrekte benen met 2 vlakke voeten aan de grond. Dat ben ik niet gewend. Als ik start spint de boxer als een naaimachientje. Geen rare beweging als ik gas geef. Ik rij voorzichtig weg, de R18 nog in gedachte.

Maar deze fiets is een verademing. Hij komt geleidelijk op gang en is prima te doseren. In de bochten voelt ie als een racer, zo stabiel, zo strak. Het dash is digitaal en heel overzichtelijk. Onderin is het een tam paardje en prima te leiden. Hij luistert voorbeeldig en zorgt niet voor verrassingen. Heerlijk … zo is motorrijden bedoelt. Het comfort is bijzonder hoog, hoewel het zadeltje wel iets groter had gemogen van mij. Het stuur zit eveneens op perfecte hoogte, heel ontspannen. Aan het stoplicht schrik ik toch weer een beetje; O ja, best hoog; moet ik op letten.

Ik laat weer een gaatje vallen en geef dit beestje eens goed de sporen. Tot mijn verbazing heeft ie vééél meer power (136 pk) als de R18. Maar deze power is anders; controleerbaar, soepeler, handelbaarder, geleidelijker. Het luistert geweldig naar mijn draaiende hand en op geen enkel moment maakt ie me ongerust. Ik geniet ervan. Ook de vering is ronduit fantastisch. Geen oneffenheid in de weg stoort me, geen drempel maakt me boos. Waarom rem ik nog voor drempels? Dat hoeft met dit paard niet.

Aan alles voel je dat aan deze motor al decennia gewerkt is; verbeteringen en innovatie stralen er vanaf; tientallen jaren van ervaring en input lijken deze fiets tot een perfecte rijervaring te hebben gebracht. En dan probeer ik me nog in te houden en niet te overdrijven. Heb ik op of aanmerkingen? Altijd, natuurlijk. Maar na een ritje met deze dame liggen die niet op je tong. Ik vind het niet belangrijk deze te noemen omdat ze overschaduwd worden door het genot. Geweldige motorfiets! Complimenten aan BMW!