Wat niemand voor mogelijk had gehouden is gebeurd: De NOODWET (Tijdelijke wet maatregelen COVID-19) is door de Tweede Kamer en onderweg naar de Eerste Kamer. De volgende stappen (Eerste Kamer en Koning) zijn formaliteiten en lijken een farce. Juist in een periode van afschaling van dreiging (zelfs de WHO komt op vele statements en aanbevelingen terug) drukt het Kabinet dit wetsvoorstel door.
Allereerst waarom doet het Kabinet dit? Dat is de hamvraag die niemand lijkt te kunnen beantwoorden. Iedereen weet dat er geen reële dreiging meer is en de vraag dient gesteld te worden of er ooit een reële dreiging is geweest. Zelfs de officiële cijfers geven een redelijk normaal (griep)jaar weer, in ieder geval gematigder als 2 jaar geleden.
Dan dient de vraag zich aan waarom de Tweede Kamer hier mee akkoord gaat. De Tweede Kamer levert namelijk nog al wat bevoegdheden in ten gunste van het Kabinet. Het antwoord is, mijns inziens, even simpel als logisch: vrijwel ieder lid van het Kabinet is ooit in de Tweede Kamer begonnen. Wellicht is ook de ambitie van elk lid in de Tweede Kamer ooit zitting te mogen nemen in het Kabinet. Ik kan me voorstellen dat de toekomstige Ministers en Staatssecretarissen in de Tweede Kamer deze (bijna absolute) macht wel zien zitten.
Wat velen niet zullen begrijpen is wat deze wet voor ons zal gaan betekenen. Wat de impact is. Allereerst kan mijn eerdere advies overboord: STOP met het opvolgen van regels. Met deze wet krijgt de overheid namelijk een wettelijke basis. Het verweer dat een noodverordening niet zolang mag duren gaat niet meer op. Ook de claim causaliteit zou wel eens op losse schroeven kunnen komen staan want de rechter gaat namelijk de bedoeling van de wet niet meer toetsen. Een rechter toetst alleen de letter van de wet en niet de memorie van toelichting.
Maar het betekent veel meer. Als je in de rechtbank staat naar aanleiding van een maatregel als gevolg van een verordening mag je je beroepen op de grondwet. LET OP: Als je er staat als gevolg van een landelijke wet is dat beroep niet ontvankelijk. De rechter redeneert namelijk dat iedere wet door de Tweede Kamer getoetst is aan de grondwet en dus deze claim niet kan slagen. Dat de Tweede Kamer dit, in dit geval, NIET goed heeft gedaan behoeft, denk ik, geen betoog maar daar zal geen enkele rechter rekening mee houden.
Ook de vermindering van de hoogte van de boetes heeft een gevolg: De hoogte van de boete en het feit dat het op basis van landelijke wetgeving is maakt het mogelijk de boetes af te wikkelen volgens de Wet Mulder (Deze wet had overigens ook NOOIT de Tweede Kamer mogen passeren vanwege de grondwet). De boete is niet langer een strafbeschikking en gaat naar het CJIB voor incassering. Als je niet betaald komt er gewoon een Deurwaarder. Wel kun je bezwaar indienen bij het OM (volkomen nutteloos) en bij afwijzing beroep indienen bij de rechtbank (wel eerst betalen want anders ben je niet ontvankelijk). Tot zover “onschuldig tot schuld bewezen is” en daarom had deze Wet Mulder ook nooit door de Tweede Kamer mogen komen. De Wet Mulder bepaald namelijk dat je eerst moet betalen (straf) voordat je schuldig bevonden bent. Heeft de Tweede Kamer ook hier zitten slapen of is hen doodgewoon niets gelegen aan de grondwet en hun burgers?
Ook staat er wederom de beruchte verwijzing naar een “Maatregel van Bestuur” in m.b.t. de 1,5 meter samenleving. Een Maatregel van Bestuur kan door een Minister worden ingesteld; deze behoeft niet goedgekeurd te worden door de Tweede Kamer. Vele wetten vormen slechts een raamwerk voor Maatregelen van Bestuur en beperken dus de inbreng van onze volksvertegenwoordiging. Ook hier is het niet anders. Er is weliswaar een kleine toevoeging (voor de bühne) gedaan door de Tweede Kamer maar die verplicht de Minister slechts de Kamers te informeren. De Kamers hebben hierin geen stem of zelfs vetorecht.
Gisteren hebben onze volksvertegenwoordigers nagenoeg collectief afscheid genomen van onze rechtsstaat. Ik kan dan ook niet langer meer besluiten met “Blijf kritisch, blijf nadenken en blijf VRIJ” .
