Deze week was Mark Zuckerberg volop in het nieuws. Hij trekt het boetekleed aan en bekend dat Facebook wel degelijk ongewenste COVID-19 berichten censureerde. Ook werden de verkiezingen geplugged. Too little, too late wat mij betreft. Vorige week was het Pavel Durov, CEO van Telegram, die werd aangehouden. Een duidelijke politieke arrestatie omdat Telegram de privacy nog wel enigszins serieus neemt. Iedereen weet inmiddels wat er speelt maar, zoals gewoonlijk, gebeurt er niets.
De leugens blijven komen. Mooi dat we inmiddels weten dat er over cojona werd gelogen en gecensureerd maar het doet blijkbaar niets met de gemiddelde burger. Die geloven nog steeds dat Putin die arme Oekraïners heeft overvallen omdat hij heel Europa wil veroveren. De meesten zijn nog steeds overtuigd dat we binnen afzienbare tijd allemaal koken of verdrinken als we niet snel elektrisch gaan rijden en een stervensdure warmtepomp aanschaffen. Eerlijk gezegd ben ik zelfs bang dat weer 80% van de schapen een apenprikje gaat scoren als men de “eerste apenpokken dode” in Nederland met veel tamtam in een “liveshow” met een briefje bekend maakt.
Men haalt zelfs nieuwe “nieuwsberichten” uit de kast die verhalen over arme ondernemers die door corona zijn geruïneerd. Nog steeds beseffen weinigen dat deze ondernemers niet door een virus zijn geraakt maar door overheidsmaatregelen waarvan men, op voorhand, wist dat deze veel meer schade zouden berokkenen als een virus ooit zou kunnen.
Nog steeds, tot op de dag van vandaag wordt het beleid door gewone burgers verdedigd, vast overtuigd dat hun overheid goed voor hen heeft gezorgd. Ook de media wil er nog niet aan dat het grootscheeps bedrog is geweest en de politiek schuift de guillotine vooruit. En eigenlijk maakt dit niet eens meer echt uit. We kunnen de remdesivir en midazolam doden niet meer tot leven wekken. We kunnen de mRNA spike eiwitten niet uit de geprikten halen. We kunnen waarschijnlijk niet eens meer de duizenden vals opgemaakte overlijdens-cerficaten herstellen.
Maar wat we wel kunnen en zouden moeten doen is leren. Want als we niet leren van het verleden zijn we gedoemd het te herhalen. We moeten ervan leren om te kunnen zien dat internationale NGO’s, overheden en oligarchen niet het beste met ons voor hebben.
We moeten gaan inzien dat de coronaleugens niet op zichzelf stonden. Dat er over elke oorlog of conflict structureel wordt gelogen. Dat “global warming” en “climate change” een hoax is om bepaalde doelen te bereiken. Dat Media en Social Media ons dagelijks met propaganda bestoken. En alles voor een betere wereld. Maar voor wie wordt deze wereld beter? Voor jou?
Het blijft galmen. Het stopt niet, niet vanzelf. Onze getrouwe propaganda-schrijver Chris Klomp wijdt er maar eens een column aan. De kop liegt er niet om: Complotdenkster krijgt spreekverbod. Natuurlijk en zoals verwacht verwijst Klomp een en ander naar het land der fabelen. En er is wederom iemand veroordeelt en de mond gesnoerd.
Als dit soort propaganda-schrijvers, het OM en de Rechtspraak hier zo tegen tekeer gaan, wat is er dan aan de hand? Zijn het allemaal gekkies? Verdienen die zoveel aandacht? Of is hier meer aan de hand?
Ik volg Micha Kat al jaren. Ik heb zelfs even persoonlijk contact met hem gehad. Als ik de MSM mag geloven is dat de “OpperGekkie“. Maar hij was een gerenommeerd journalist, werkzaam voor het NRC. Hoe zit dat? Waarom heeft men zo de vervolging van deze zogenaamde “verwarde persoon” ingezet? Waarom heeft men deze “verdwaalde journalist” 2,5 jaar opgesloten, tussen de meest zware criminelen? Voor zijn publicaties?
Er is, mijns inziens, iets vreselijk mis en dan bedoel ik niet met Micha Kat. Een heksenjacht met zoveel verve, zoveel manschappen en zoveel aandacht is niet te rijmen met een paar “verwarde publicaties“. Laten we wel wezen: Als het allemaal uit de duim gezogen is of voortkomt uit de hersenspinsels van een “krankzinnig persoon“, dan besteed men er geen aandacht aan en krijgt het geen momentum.
Er is ook meer aan de hand: De Tweede Kamer neemt een motie aan om deze zaak, opnieuw in gang gezet door Argos, grondig te onderzoeken. Dus stelt de toenmalige Minister Grapperhaus een commissie samen onder leiding van Prof. dr. Jan Hendriks.
Vooral de persoon van voorzitter Hendriks, in het verleden als sociaal pedagoog en ontwikkelings-psycholoog verbonden aan de Universiteit van Amsterdam (UvA), moet het ontgelden. Hij pleitte er in 2015 in de landelijke media voor, “gemanipuleerde kinderporno beschikbaar te stellen” om zo de verlangens van sommige pedofielen te beteugelen.
Dus een openlijk voorstander van het “reguleren” vankinderporno is de voorzitter van de commissie die onderzoek moet doen naar kindermisbruik! Hoe vreemd kan het worden? Daarbij bepaalde de Minister ook nog dat alle onderzoeksresultaten eerst bij hem gepresenteerd moeten worden (ter redactie?). Dit terwijl, volgens legio getuigen, kopstukken van justitie betrokken zijn bij het misbruik. De slachtoffers hebben geen vertrouwen in het onderzoek, dat moge duidelijk zijn.
Maar er volgen nog meer rare sprongen: Een van de eerste activiteiten die deze commissie ontplooit is een meldpunt installeren. Je zou zeggen om meer zaken aan het licht te brengen, maar NEE; het primaire doel is “het tijdig onderkennen van valse beschuldigingen” volgens de Landelijke Expertisegroep Bijzondere Zedenzaken (LEBZ). Ik noem het maar een “firewall” tegen meer bewijs.
Het onderzoek wordt terug gegeven aan de Tweede Kamer. Volgens de commissie is er “onvoldoende bewijs” en slachtoffers hebben er geen vertrouwen in. In de Kamer wordt nauwelijks tegengesputterd. Alleen de FVD maakt zich sterk voor een onafhankelijke commissie maar die worden weer als complotdenkers afgeserveerd.
Ik zeg je eerlijk: Ook voor mij is het moeilijk te bevatten. Zijn er mensen tot zoiets vreselijk in staat? Willen we instinctief dit soort zaken verdringen? Maar het is aan de orde. Onze Kamer heeft een (onafhankelijk) onderzoek bevolen. Dan moeten we er ook iets mee doen, volgens mij. Heeft Micha gelijk? Heeft Gideon een terechte claim? Of is er werkelijk niets aan de hand? Ik weet het oprecht niet. Maar als de MSM, de politiek, justitie en de rechtspraak dit zodanig frustreren stinkt het, dat is mijn conclusie.
We hebben in dit rapport de relatie tussen Covid-19 vaccins en de oversterfte op veel verschillende manier bekeken en besproken. Het is nu tijd om onze conclusies samen te vatten en om aanbevelingen te doen aan de politiek, maar ook aan de media in Nederland. De oversterfte zelf staat niet ter discussie. We hebben in Hoofdstuk 2 gezien dat het sterftepatroon in Nederland na de uitrol van de Covid-19 vaccins zowel kwantitatief als kwalitatief is veranderd. Gezien de unieke omstandigheden is een onderzoek naar de relatie tussen vaccins en sterfte niet alleen redelijk, maar in onze ogen zelfs noodzakelijk. De Nederlandse overheid maakt zich er tot nu toe te makkelijk van af. Dit is bijvoorbeeld wat minister Ernst Kuipers erover schreef op 2 februari 2023:
Er is wereldwijde wetenschappelijke consensus over de veiligheid en effectiviteit van de COVID-19-vaccins. Instellingen als het CBS, het RIVM en Lareb houden nieuw onderzoek nauwlettend in de gaten. Ik zie geen enkele aanleiding om hieraan te twijfelen. Uit meerdere onderzoeken in binnen- en buitenland is gebleken dat het risico op overlijden na vaccinaties klein is. Binnen het vorig jaar uitgevoerde oversterfte onderzoek door het CBS en het RIVM, is gekeken naar het risico op overlijden binnen acht weken na COVID-19-vaccinatie. Uit dit onderzoek blijkt voor geen enkele leeftijdsgroep of vaccindosis een verhoogd risico op overlijden. Ook monitort bijwerkingencentrum Lareb de mogelijke bijwerkingen van de COVID-19-vaccins. Ook meldingen van overlijden na vaccinatie worden door Lareb onderzocht. Hierbij wordt benadrukt dat een melding van overlijden na vaccinatie niet betekent dat het vaccin de oorzaak is van het overlijden. Lareb geeft aan dat bij een groot deel van de meldingen een reeds bestaand gezondheidsprobleem de meest voor de hand liggende verklaring voor het overlijden is. Bij een aantal meldingen hebben bijwerkingen mogelijk bijgedragen aan het verslechteren van een al kwetsbare gezondheidssituatie of sluimerende onderliggende conditie, al dan niet door hoge leeftijd. Het gaat om bekende bijwerkingen van de COVID-19-vaccins, zoals koorts, misselijkheid en algemene malaise. In een aantal gevallen was COVID-19 de oorzaak van het overlijden. Het betrof vaak mensen van boven de 80 jaar die al voor de vaccinatie besmet waren geraakt met het coronavirus.
De eerste conclusie die uit ons onderzoek getrokken kan worden is dat de referentie van Kuipers naar de “wereldwijde wetenschappelijke concensus” en de “meerdere onderzoeken in binnen- en buitenland” volstrekt niet meer overtuigend is. Onze meta-analyse in Hoofdstuk 4 liet zien dat de kwaliteit van de wetenschappelijke artikelen op dit terrein over het algemeen zeer matig was. We hebben verder in Hoofdstuk 6 geconcludeerd dat het onderzoek van het CBS en het RIVM waar de minister naar verwijst inadequaat was.
Dit vanwege enerzijds het niet of nauwelijks onderkennen van een belangrijk healthy vaccinee effect, en anderzijds vanwege het feit dat we goede redenen hebben aangevoerd om te concluderen dat de data in de CBS vaccinatie-microdata bestanden vervuild zijn en/of ernstige lacunes vertonen. Immers, we zagen dat vaccinatierondes consequent leidden tot een plotselinge en extreem verhoogde sterfte onder de ongevaccineerden in dezelfde leeftijdsgroep als de gevaccineerden. Dat gegeven laat zich bijna niet anders verklaren dan door datavervuiling. Gecombineerd met het healthy vaccinee effect hebben we laten zien dat het niet anders kan dan dat de hoge geclaimde vaccin-effectiviteit het resultaat is van artefacten. En tegelijk laten deze resultaten, zowel op basis van sterftedata als op basis van ziekenhuisdiagnoses, een ernstig veiligheidssignaal zien in de vorm van de genoemde sterftepieken.
De conclusies van het CBS en het RIVM in hun studies trekken zijn dan ook simpelweg onhoudbaar. Eerder, in Hoofdstuk 3, zagen we al dat er wel degelijk aanwijzingen zijn die duiden op serieuze bijwerkingen van de vaccins. Ook onze macro-analyse in Hoofdstuk 5 wijst hierop. We constateerden daar een vreemd fenomeen: op basis van de gegevens van het CBS zelf konden we zien dat de bescherming van de vaccins de eerste vier weken na vaccinatie zelfs negatief is. Daarna volgt een periode van matige bescherming die echter weer snel wegebt. We hebben noch in onze micro-, noch in onze macro-analyses signalen gezien dat de vaccins uiteindelijk echt bescherming hebben geboden tegen algemene sterfte. De door ons gevonden onbetrouwbaarheid van de data bleef niet beperkt tot het CBS. Ook datasets van het RIVM en de EMA blijken vervuild: er verdwijnen bij de EMA dossiers in de loop van de tijd – iets dat we konden vaststellen omdat we door de tijd heen regelmatig downloads hebben verricht van de EMA-data.
Het algemene beeld is dus niet zo positief.
Natuurlijk moet vervolgens de vraag gesteld worden of er medisch gezien argumenten kunnen zijn die een eventuele relatie tussen Covid-19 vaccins en sterfte zouden kunnen verklaren. In Hoofdstuk 8 van dit rapport zijn we op die vraag ingegaan. De meeste rapportages van ernstige bijwerkingen zijn methodologisch niet geschikt om in te schatten hoe vaak ze voorkomen na vaccinatie. Het is onbegrijpelijk dat hier nog altijd onvoldoende zicht op is. Tot nu toe heeft de Nederlandse overheid weinig interesse getoond om de veiligheid en werking van de vaccins echt te onderzoeken. Minister Pia Dijkstra weigerde zo’n onderzoek zelfs in 2024 nog. We zagen al dat verwijzingen naar internationale studies en studies van het CBS/RIVM zeker niet maatgevend meer kunnen zijn.
Een van de dingen die absoluut gedaan moeten worden is het tot de bodem uitzoeken of de door ons geïdentificeerde vermoede data-vervuiling correct is, en zo ja, hoe dat heeft kunnen plaatsvinden. Wij kunnen en willen op voorhand niemand beschuldigen van moedwillige misleiding of fraude; we hebben echt geen idee hoe e.e.a. heeft kunnen gebeuren en speculeren niet over de redenen ervan. Ook als er een betere, alternatieve verklaring voor de bevindingen is, horen we dat graag. Dit geldt evenzeer voor de cijfers en data van de EMA. Dit onderzoek moet in handen komen van een commissie die een volledig vrije toegang tot alle mogelijke dossiers moet krijgen, zonder enige beperking.
Statistiek zoals beschreven en uitgevoerd in dit rapport maakt een zeker causaal verband tussen Covid-19 vaccinaties en sterfte aannemelijk. Maar om er zeker van te zijn is meer nodig. Wij stellen voor een groot biomedisch onderzoeksprogramma te initiëren, waar bijvoorbeeld autopsies een belangrijk onderdeel van zijn, zoals dat in Duitsland al enigszins van de grond is gekomen.
Transparantie in de wetenschap is cruciaal.
Overheden kunnen nu te makkelijk naar het CBS en het RIVM verwijzen, zonder dat collega-wetenschappers de bevindingen makkelijk kunnen controleren. Wij waren in de uitzonderlijke situatie dat een van de onderzoekers in ons team uitgebreid onderzoek heeft kunnen doen in de micro-data omgeving van het CBS, met behoorlijk verstrekkende conclusies. Ook ons werk zou gecontroleerd en overgedaan moeten worden, door iedereen die dat belangrijk genoeg vindt. Wij zijn in ieder geval van mening dat dit van zeer groot belang is. Hiervoor is een andere omgang met data vereist. Dat is binnen de huidige WBP zeker mogelijk. We merken op dat het vakgebied epidemiologie, waar het hier vaak over gaat, ook haar grenzen kent. Al in 1995 verscheen in Science een “special news report” met als titel “Epidemiology faces its limits”. In dat artikel wordt gewaarschuwd voor de enorme bias die veel onderzoek teistert, en vooral ook voor de manier waarop de pers ermee om gaat:
En, hoe voorzichtig de onderzoeker ook zijn conclusies mag rapporteren en de nadruk legt op de noodzaak van verdere evaluatie, […] een groot deel van de pers zal weinig aandacht schenken aan dergelijke waarschuwingen. […] Tegen de tijd dat de informatie de publieke opinie bereikt, via print of scherm, zal de voorzichtige suggestie waarschijnlijk als een feit worden geïnterpreteerd. Dit is wat een epidemioloog noemt de “onheilige alliantie” tussen epidemiologie, de tijdschriften en de lekenpers. De eerste artikelen over een vermoedelijke associatie “komen binnen bij het grote publiek op een manier die op geen enkel ander wetenschappelijk gebied gebeurt.” zegt Walker van Harvard. “En zodra een mogelijke link openbaar is, kan het vrijwel onmogelijk zijn om in diskrediet te brengen.“
Maar het allerbelangrijkste wat moet gebeuren is dat we in Nederland anders tegen dit dossier moeten gaan aankijken. We hebben met dit rapport genoegzaam duidelijk gemaakt dat de Covid-19 vaccins waarschijnlijk helemaal niet “veilig” en “95% effectief” zijn, zoals de achtereenvolgende ministers van Volksgezondheid als een mantra lange tijd hebben beweerd.
De Nederlandse media, met verschillende wetenschapsjournalisten voorop, hebben tot nu toe alles aangegrepen om een mogelijke verdenking van de vaccins al bij voorbaat belachelijk te maken. Wetenschappelijk werk dat anders concludeerde werd bij voorbaat niet serieus genomen en elke studie die in het straatje van politici of journalisten kwam werd juichend ontvangen. Dat is natuurlijk geen situatie waarin de waarheid, wat deze ook mag zijn, makkelijk boven tafel komt.
In dit verband is het tekenend dat we dit onderzoek zelf moesten financieren. De recente ophef over het artikel waar we op bladzijde 2 uit citeren is ook een teken aan de wand. Onze samenleving verkeert nu in een gezamenlijke mindset waarin welke kritiek op de vaccins tegen Covid-19 dan ook nog steeds niet wordt geaccepteerd. De media nodigen keer op keer dezelfde opiniemakers uit om deze situatie in stand te houden.
Daarom is dit het belangrijkste:
Ervoor zorgen dat verder onderzoek naar de data en de veiligheid van de vaccins genormaliseerd wordt. Het is in onze ogen namelijk precies dat: een normaal wetenschappelijk onderzoek. We snappen dat het als arts, wetenschapper of beleidsmaker moeilijk is om door de enorme hoeveelheid publicaties op het gebied van Covid-19 en vaccins te navigeren. Vanuit de gevoelde noodzaak om snel data te verzamelen in tijden van onzekerheid, werd tijdens de pandemie zo veel mogelijk en zo snel mogelijk gepubliceerd.
Maar het is belangrijk om nu kritisch te kijken en de beperkingen van de data en uitgevoerde analyses eerlijk te benoemen. Zo kunnen we besluiten hoe we verder gaan om de gaten in onze kennis te vullen, en kunnen we lessen opdoen voor een volgende keer. We hopen dan ook dat de publicatie van dit rapport iets in die richting teweeg zal kunnen brengen. Je hoeft allerminst een antivaxer te zijn om toch kritisch te kijken naar de effectiviteit en veiligheid van de vaccins. Net als veel artsen en beleidsmakers zijn ook wij bezorgd over het verminderde vertrouwen in het Rijksvaccinatieprogramma.
Het komt ons voor dat een eventueel afwijkend risicoprofiel van een nieuw vaccin en nieuwe vaccintechnologie in die omstandigheid juist in alle transparantie en openheid bestudeerd moet worden. Dat is, zo denken wij, de enige manier om het vertrouwen te herstellen. In een genormaliseerd wetenschappelijk debat is elke kennis tijdelijk, ook die van ons. Er is ook geen wetenschappelijk ‘opperhoofd’ die in zijn of haar eentje de hele wetenschap kan vertegenwoordigen.
Dit rapport is een zo transparant mogelijke weergave van de huidige stand van zaken, met de kennis die wij op dit moment binnen onze mogelijkheden konden vergaren. Wij hopen dat er collega’s zullen zijn die zich geroepen voelen om verantwoordelijkheid te nemen voor een vervolg zoals we dat hierboven schetsten, met hulp, instemming en financiële ondersteuning van de overheid.
De Amerikaanse strijdkrachten kenden rassenscheiding totdat president Harry Truman op 26 juli 1948 Executive Order 9981 uitvaardigde, die alle takken van de militaire dienst desegregeerde. Die segregatie tijdens de Tweede Wereldoorlog hielp bij het ontstaan van de Battle of Bamber Bridge in Groot-Brittannië in 1943. Toen dat jaar Amerikaanse troepen naar Groot-Brittannië werden gestuurd, werden zwarte soldaten met respect en vaak open armen ontvangen door de lokale bevolking.
Het dorp Bamber Bridge, Lancashire, toen de thuisbasis van US Army Air Base 569 was zo’n plek. Het 1511th Quartermaster Truck Regiment, een logistieke eenheid die op de basis was gestationeerd, bestond voornamelijk uit zwarte soldaten. De geheel blanke 234th US Military Police Unit was gestationeerd aan de noordkant van het dorp en het was bekend dat de twee eenheden verschillende schermutselingen hadden gehad over rassenrelaties.
De soldaten van de 1511e werden verwelkomd in lokale etablissementen, en dit viel niet in goede aarde bij blanke Amerikaanse soldaten die hun racistische idealen met zich meebrachten. Toen blanke militaire politieagenten (MP’s) erop aandrongen dat een lokale kroegeigenaar zijn etablissement zou scheiden, antwoordde de eigenaar dat hij dat zou doen. Toen de MP’s de volgende dag terugkeerden, werden ze echter opgewacht met “Blacks Only“-borden in drie dorpscafés, die een duidelijke boodschap naar de MP’s stuurden dat hun racisme niet welkom was. Britse barmeisjes vertelden blanke soldaten dat ze op hun beurt moesten wachten als ze ervan uitgingen dat ze eerder zouden worden bediend dan zwarte soldaten.
In de nacht van 24 juni gingen twee MP’s, korporaal Roy A. Windsor en PFC Ralph F. Ridgeway, de Ye Old Hob Inn binnen en probeerden soldaat Eugene Nunn van de 1511th te arresteren, daarbij verwijzend naar hem omdat hij niet goed gekleed was en geen pas had. De soldaten en MP’s begonnen te discussiëren. Lokale stedelingen en vrouwen van de Britse Auxiliary Territorial Service kozen de kant van de mannen van de 1511th en eisten dat de MP’s de zwarte soldaten met rust lieten. Soldaat Lynn M. Adams van de 1511th rukte op naar een van de MP’s met een fles en korporaal Windsor trok zijn pistool. Sergeant William Byrd van de 1511th was in staat om de situatie te de-escaleren en uiteindelijk de MP’s te overtuigen om te vertrekken. Terwijl ze wegreden, gooide soldaat Adams een fles naar de jeep, en de MP’s reden naar hun basis om versterkingen op te halen om terug te keren naar de pub om de zwarte soldaten te arresteren.
Toen de soldaten van de 1511th terugliepen naar de basis, werden ze aangehouden door de terugkerende MP’s. Er brak een gevecht uit en MP Carson W. Bozman trok zijn pistool en schoot soldaat Adams in de nek. De soldaten van de 1511th keerden terug naar hun basis en arriveerden om middernacht, gewapend met geweren en een machinegeweerwagen, als vergelding bij het MP-kamp. De soldaten van de 1511th overvielen de wapenkamer van de MP’s en bewapenden zich toen de twee partijen in de duisternis op elkaar begonnen te schieten. Tegen vier uur ’s ochtends hield het geweld op. Soldaat William Crossland van de 1511th werd gedood en vijf andere soldaten raakten gewond, samen met twee parlementsleden. Er waren twee processen die ertoe leidden dat 27 van de 32 zwarte soldaten schuldig werden bevonden aan verschillende aanklachten. De meeste straffen werden echter verminderd of afgewezen vanwege de overweldigende steun van het Britse publiek voor de zwarte troepen.
In juni 2013 werd een jubileumsymposium gehouden aan de Universiteit van Central Lancashire, met een vertoning van de documentaire “Choc’late Soldiers from the USA” uit 2009 ter herdenking van de Bamber Bridge Riot.
De belofte was groot toen ONgehoord het publieke bestel betrad. Eindelijk een omroep die zich buiten de gebaande wegen begeeft? Eindelijk verslaggevers die wel overheden controleren en bekritiseren? Zou het “alternatieve media” binnen het bestel worden?
Bestuurder en (mede)oprichter Arnold Karskens was bekend geworden door zijn oorlogs-journalistiek. Een vent met ballen, dat was iedereen wel duidelijk. Hij kreeg bekendheid bij een zeer breed publiek toen hij weigerde “embedded” zijn werk te doen. De een was vol lof en respect, de ander vond hem een “verrader”. Vooral in het wereldje van militairen en veteranen, waar ik me veelal bevond, was hij niet geliefd. Hij zou niet “achter de troepen staan“.
Onzin, vond ik persoonlijk. Een journalist moest alles bezien en niet alleen wat de westerse troepen hem toonden. Ik bewonderde hem hierom maar stond eenzaam tussen onze groene ambtenaren.
ONgehoord beloofde af te rekenen met politieke correctheid maar werd al snel een spreekbuis voor PVV en FVD. De gehoopte kritische vragen aan D66 en VVD bleven uit. Werden ze niet uitgenodigd of wilde deze niet aan tafel bij ON? We zullen het nooit zeker weten. Waar je hoopt op transparante en gedegen journalistiek, hoor en wederhoor, ontstond eigenlijk alleen maar een “tegenpartij“. Weliswaar een ander geluid of zelfs een tegengeluid ten opzichte van de gevestigde omroepen en commerciële televisie maar tevens net zo gekleurd en eenzijdig. Met aantrekkelijke blondines als presentatrices leek het, voor mij, al snel op “Goede Morgen Nederland” van WNL.
Vooral ten aanzien van het asielvraagstuk bracht ONgehoord geen goede discussie op gang. Het werd alleen maar meer beladen. Geen zoektocht naar oplossingen maar een ferme NEE tegen de globalistische JA maakte het alleen maar moeilijker om tot een compromis te komen.
Maar de gevestigde orde gaf gas terug. ONgehoord stond steeds ter discussie. Boetes werden uitgedeeld en even wilde men de omroep zelfs opheffen, verbieden of uit het bestel donderen. Mede door deze weerstand van het narratief bleef mijn interesse: Ze zullen waarschijnlijk toch tegen de haren van de globalisten in strijken en dat is meer dan nodig. Je weet dat TPTB niet zomaar opgeven en wat van buiten niet kapot kan moet dan maar van binnenuit kapot.
Is dat wat we nu zien? Wat is er aan de hand bij ONgehoord? Ik lees de mening van de raad van toezicht die het hebben over “een veilig werkklimaat“, een heerlijke WOKE opmerking. In een brief van Karskens valt natuurlijk weer het woord “antisemitisme” op. Ze proberen beide met populair woordgebruik en algemeen gebruikte sentimenten zieltjes te winnen. Het gaat veel over de emotie en weinig over argumenten. Precies zoals we gewend zijn van de media. En deze mensen zijn ook bedreven in populistisch woordgebruik.
Ik weet het niet en ik wil het niet weten. Ik hoef er ook niet over te oordelen en kan rustig kijken waar dit land. Ik zie alleen een intern conflict in een “ongewenste organisatie” en weet, uit ervaring, dat er dan krachten gaan spelen die ongekend zijn. De ego’s binnen ON! zijn er ook niet tegen bestand, zo lijkt het. Alweer een veelbelovend initiatief kapot? Alleen maar verliezers? Of een klinkende overwinning van TPTB?
