Juli 2011: Nog even afscheid nemen van vrienden in Nijmegen een paar dagen voordat je naar het buitenland gaat voor Hare Majesteit. Ben je militair geweest dan zal dit niet vreemd in de oren klinken.
Bij thuiskomst liggen er een paar brieven op de mat:
Onderop het stapeltje lagen nog een paar brieven van het CJIB:
Net 3 dagen na vertrek dus verstuurd door het CJIB. Ertussen liggen ook 2 brieven van het CJIB die je herinneren maar vooral de boete gestaag laten groeien. Vreemd; de overheid stuurt je naar het buitenland om je plicht te doen als militair maar diezelfde overheid weet niet dat je in het buitenland bent. Sterk staaltje van langs elkaar heenwerken.
Even contact leggen met deze vriendelijke deurwaarder. Die zal toch wel begrip hebben. Je bent tenslotte een half jaar weg geweest in dienst van Hare Majesteit en onze maatschappij.
De deurwaarder toonde gelukkig begrip maar zegt wel dat je even een briefje moest schrijven aan HEM. Dat doe je dus maar meteen. Nou, zal wel met een sisser aflopen, niet?
Gelukkig wijst iemand, met enige juridische kennis, je erop dat dit briefje aan de deurwaarder, wat hij toch echt adviseerde, geen enkele zin heeft. Je bent enigszins verbaast want zo’n man heeft toch verstand van zaken. Waarom zou die iets adviseren wat geen zin heeft. De betekening er nog even bijgenomen en goed doorlezen:
Wat een kwal van een deurwaarder! Nou, dan maar een verzetschrift indienen bij de Rechtbank. Gelukkig nog net binnen de tijd.
Gelukkig is het verzet nog ontvankelijk want het is NET binnen de periode van 2 weken (!) waarin dat mogelijk is. Door het (foute) advies van de deurwaarder heb je bijna deze periode laten verlopen. Ook betaal je maar even het originele bdrag van de boete. Dat zal tenslotte wel kloppen en dan toon je toch je goede wil. Nu maar wachten op de zitting, er nog altijd vanuit gaande dat men begrip heeft voor de situatie.
Dan staat de deurwaarder plotseling weer aan de deur. Hij meld dat hij beslag komt leggen. Das schrikken dus nogmaals het hele verhaal uitgelegd. De deurwaarder toont geen enkel begrip meer en zegt dat hij toch echt je spulletjes in de uitverkoop zet.
Even informeren of dat wel kan: NEE DUS! Een verzet verdaagt en de deurwaarder MAG dus niets meer doen (WvBR art 145). Nou, dat zal ie niet weten dus dat leg je hem even uit. Zijn reactie is verbazend: “Met de Rechtbank of u vermeende verzet heb ik niets te maken. Zolang ik niets hoor van het CJIB zet ik de procedure voort.“. Nadat je dit gemeld hebt bij de Kamer voor Gerechtdeurwaarders te Amsterdam, en dit tevens in kopie per fax naar de deurwaarder hebt gestuurd, gaat de “hond liggen”. AF!
Het CJIB (het OM) reageert redelijk snel op je verzet:
Tot zover dus het verwachte begrip. Men bekijkt het louter juridisch en toont geen enkel begrip. Nou, gelukkig gaan we naar de Rechtbank en de Rechter is een redelijke man. Die zal wel begrip hebben.
Dan de dag van de zitting: Vol vertrouwen naar de Rechtbank en je maatje met enige juridische kennis gaat mee om het woord te doen. Natuurlijk doe je het hele verhaal en vraagt om enig begrip maar juridisch is het verweer gestoeld op de beweringen van het OM in haar verweer:
Nou, gelukkig. Het OM (CJIB) moet dus bewijzen dat je het ontvangen hebt. Het klassieke “wie eist bewijst” is nog altijd van toepassing. Je moet wel een goed verhaal hebben. Alleen zeggen “ik heb het niet gehad” is niet voldoende. Daar kun je wel begrip voor opbrengen. Dat zou te makkelijk zijn. Maar je verhaal is prima en alle bewijzen van je uitzending en je verblijf aldaar heb je bij. Daar kan niemand meer aan twijfelen.
De Edelachtbare Rechter gaat van start: “Uw verweer is erop gebaseerd dat u in het buitenland verbleef. Dat lijkt me geen reden. ”
Jij: “Met alle respect Edelachtbare: ik heb mijn betoog voorbereid en zou graag het woord hebben om mijn verhaal te doen. Daarbij heb ik een aantal stukken bij om mijn betoog te staven.”
Rechter: “Ja, das leuk maar dat is toch de kern van het verweer?”
Jij: “Nogmaals Edelachtbare, ik zou graag het hele verhaal doen om u een zo duidelijk mogelijk inzicht te verschaffen in ons verweer.”
Rechter: “Nou, vooruit dan maar; u krijgt zo het woord.”
Je doet je verhaal. Je gebruikt je pleitnotities om niets te missen van het geheel. Je overhandigd alle producties om te bewijzen dat je echt in het buitenland onder de wapenen bent geweest. Bij het overhandigen van deze producties merkt de Rechter op: “Ja ja, er twijfelt niemand aan dat u werkelijk daar bent geweest en gediend hebt. De vraag is of het ter zake doet.” Ook na deze interrumptie ga je gestaag door met je verweer, er nog altijd van uitgaande dat je verweer goed is, doordacht en juridisch in orde, zelfs als de Rechter even ongeïnteresseerd wegkijkt en met andere zaken bezig lijkt.
Rechter: “Jaja. Dank u voor uw betoog. En heeft het OM nog iets bij te dragen in deze kwestie?”
Het OM kijkt verbaast op van haar stukken: “Wij zijn geen partij in deze Edelachtbare. Het is een verzet.”
Rechter: “O ja; nou, dan zal ik uitspraak doen: Uw verzet is ontvankelijk maar ongegrond. U krijgt z.s.m. schriftelijk de uitspraak en daarop kunt u, binnen 14 dagen, in beroep gaan als u wilt.“
“BETROKKENE HEEFT GEEN FEITELIJKE GEGEVENS AANGEVOERD DIE ZIJN VERWEER ONDERSTEUNEN ……” Dat zegt de Rechtbank in de beslissing. Heb je dan voor Jan met de korte achternaam je relaas gedaan? Of heeft ie gewoon niet geluisterd?
Beroep kost 291 euro aan griffierecht alleen al. Meer als de verhoging. Heeft dat nog zin? Je overlegd met je jurist van je Vakbond: “De motivatie is juridisch simpel: Je hebt verzuimt je uit te schrijven bij de GBA (Gemeentelijke Basis Administratie). Daardoor mag het OM ervan uit gaan dat je daar nog altijd woont. Ik ben van mening dat ook beroep geen zin heeft. Zelfs het feit dat de GBA je uitschrijving waarschijnlijk niet eens zal accepteren zal niet meegewogen worden.”
Dat heeft Defensie niet meegenomen in haar voorlichting. Ook zou je eraan kunnen denken dat wellicht Defensie dit voor je regelt. Je bent tenslotte woonachtig in het buitenland in dienst van Defensie. Maar niets van dit alles.
Tot zover begrip van de Nederlandse staat. Tot zover SAMEN werken voor ons Nederland, Hare Majesteit en onze maatschappij.
Overheid, DANKJEWEL!
wat een klojo’s zeg niet te filmen