De laatste maanden wordt vaak de vergelijking gemaakt tussen de joden- en zigeuner-vervolging in de jaren 30 en 40 van de vorige eeuw en de hedendaagse hetze tegen motorclubs. Is dat terecht? Is het zwaar overdreven? Is het bagatelliserend en/of kwetsend naar de nabestaanden? Is het moeilijk te vergelijken? Zijn er parallellen? Eigenlijk kan ik alle vragen bevestigend beantwoorden. Natuurlijk zijn er parallellen. Maar evenzogoed is de vergelijking shockerend. Wellicht is dat soms ook zo bedoeld.
Ik denk dat de mensen die deze vergelijking maken op geen enkele manier het onbeschrijflijke leed wat de Joden is aangedaan willen bagatelliseren. De holocaust is de allerzwartste bladzijde in onze geschiedenis en ik denk dat niets vergeleken kan worden met de miljoenen vermoorde mede-mensen. Ik zou willen zeggen gelukkig niet.
Aan de andere kant wordt de vergelijking ook niet gemaakt met de holocaust maar juist de jaren die hiertoe geleid hebben, de jaren 30. De stelselmatige propaganda waardoor bij de burger de haat groeide voor een groep mede-mensen. De onaflatende berichtgeving waardoor een zondebok werd gecreëerd voor problemen die niets met deze groep te maken hadden. Is het toeval dat beiden tijdens een “crisis” plaatsvonden?
Op geen enkele wijze willen mensen de nabestaanden van de holocaust kwetsen. Maar daar waar de omvang niet te vergelijken is, denk ik, is het verdriet van de nabestaanden van de 9 bikers in Waco, Texas er niet minder om is. Voor hen is het onbegrip en het verdriet wel vergelijkbaar. Voor hen is het even pijnlijk dat deze zinloze moorden door de politie en de overheid verdedigd worden.
Persoonlijk heb ik de vergelijking ook wel eens gemaakt gezien mijn artikelen over de Dokwerker ( en Dokwerker vervolg ) maar zeker niet op een bagatelliserende wijze. Eigenlijk alleen op de wijze waartoe deze herdenkingen bedoeld zijn: herinner zodat het nooit meer gebeurd!
Ook bij mij roepen affiches zoals deze, aangetroffen op de deur van een bikercafe en aan de ingang van een markt, associaties op met het verleden. Associaties die ik ook veel liever niet zie; niet aan herinnerd wil worden. Maar het gebeurt en ik kan het gevoel dat ik hierbij heb niet verdringen.
Maar wat is wel te vergelijken? Ik zal een paar parallellen noemen: In beide tijdperken was er sprake van een crisis. Ook was er sprake van een overheid die deze crisis koste wat kost vlot probeert te trekken. En daarbij helpt een zondebok. Daarbij helpt angst. Daarbij helpt een gemeenschappelijke vijand. Want, om maar een voorbeeld te noemen, aan de misdaadcijfers ligt het NIET. Die lopen al jaren terug. Aan de directe impact bij de burgers ligt het ook NIET. Wie kan er werkelijk, uit eigen ervaring, zeggen dat hij last heeft van motorclubs?
Michael Moore, een onderzoeksjournalist in de VS, concludeerde al 13 jaar geleden in zijn film “Bowling for Columbine” dat de belangrijkste reden voor het geweld in Amerika lag bij de bewust gecreëerde angst bij de burgers. Deze angst wordt stelselmatig veroorzaakt door overheid en media omdat angst goed is voor de economie. Bange mensen zijn betere consumenten.
Natuurlijk wordt deze man sindsdien verguisd en voor gek uitgemaakt, zeker na zijn vervolg “Fahrenheit 9/11”. Maar ook in Nederland kennen we dit soort mensen. denk maar eens aan Micha Kat. Hij werd onlangs nog i.s.m. mediamagnaat Peter R. de Vries voor gek versleten.
Een andere parallel is dat de aandacht wordt afgeleid van de werkelijk belangrijke issues. De crisis, de intenties van het Nazi-regiem, de onderdrukking van burgers, de indoctrinatie van mede-mensen. Deze parallellen zijn ook nu aanwezig. Onze overheid steekt het niet onder stoelen of banken dat men de opsporingsbevoegdheden wil uitbreiden. Natuurlijk voor UW VEILIGHEID maar zoals ik al eerder in dit blog de woorden van Benjamin Franklin herhaalde “Those Who Sacrifice Liberty For Security Deserve Neither“.
Een hoogleraar criminologie schrijft en zegt dat de werkelijke criminaliteit de ambtenaren-criminaliteit is; dat corruptie en machtsmisbruik de werkelijke misdaad is. Hoe leid je daar de aandacht vanaf? Ik ben zelf niet zo’n boekenlezer dus wederom verwijs ik naar een fantastische rolprent over dit onderwerp “Wag the Dog“. Met fantastische vertolkers zoals Dustin Hoffman en Robert de Niro is het niet alleen een prachtige film maar ook een onderwerp dat aandacht verdient en vele ogen opent. Deze film vertelt het verhaal van een President die politiek in de problemen komt en de wijze waarop hij de aandacht daarvan probeert af te leiden. Het Witte Huis heeft zelfs een tijd gepoogd deze film te verbieden.
Tenslotte nodig ik iedereen uit om eens goed naar de logica van het huidige beleid te kijken: onze overheid probeert de burger wijs te maken dat alle motorclubs criminelen zijn. Dan kijk nog maar eens goed naar de voorgaande artikelen “Onschuldig maar toch wederom vastgezet” en “Freedom in the Netherlands“. Hier wordt pijnlijk duidelijk dat men slechts wil dat ik mijn vest met colors uit doe. Ik mag er wel zijn maar moet alleen mijn vest uittrekken. Als het met misdaadbestrijding te maken heeft dan zou men het toch toe moeten juichen dat wij “criminelen” dit zo herkenbaar dragen? Dat maakt het toch alleen maar makkelijk voor onze “crime-fighters”?
Het antwoord ligt voor de hand: het gaat niet om criminaliteit-bestrijding. Het gaat erom de burger te laten geloven dat we crimineel zijn en vervolgens de colors uit het straatbeeld te laten verdwijnen. Dan LIJKT het of men wat opgelost heeft! Je ziet ze niet meer dus is er een probleem opgelost. JIJ laat je toch niet zo gemakkelijk voor de gek houden? Of wel?
Waar het om gaat is VRIJHEID, GELIJKHEID en BROEDERSCHAP. Oude woorden uit de Franse Revolutie maar nog steeds toepasbaar op onze maatschappij en op onze motorclub. Daar staan we voor. Daar vechten we voor. En ik wil IEDEREEN oproepen om de gebeurtenissen met argusogen te volgen. Vergeet niet dat er de laatste jaren vele politici opzij zijn gezet, vervolgd zijn EN veroordeeld. Dat moet wel veel meer zijn als in mijn club want daar is GEEN veroordeling geweest in de laatste 5 jaar dat ik lid ben.
En wellicht is het niet op alle punten vergelijkbaar maar denk aan de jaren 30/40 van de vorige eeuw en herinner wat daar gebeurde. Herinner met de bedoeling te voorkomen dat het ooit nog eens gebeurd. Dat schaad niemand en kan veel ellende voorkomen.
