Niets is wat het lijkt. Dat zei een een oude goede vriend van me tegen me, jaren geleden. En dat is op dit moment het meest essentiële. Daar moeten we ons op focussen. We gaan in ras tempo naar een totalitaire wereld. De globalistische leiders hebben een pad gebaand naar een wereld die in de film 1984 het best weergegeven is, inmiddels alweer 40 jaar geleden. Het manuscript waarop deze film gebaseerd is stamt al uit 1948. Er zijn dus mensen die het zien en de rest van de mensheid waarschuwen. Maar je moet er wel naar kijken, luisteren. De boodschap is er, voor iedereen. Vandaag zat ik weer te kijken naar BLCKBX. Nogmaals: Ik heb zeer veel waardering voor Flavio maar vandaag sloeg hij de plank helemaal mis; het leek wel of hij wel interviewde maar helemaal niet luisterde.
“Is Milei, de Argentijnse president, een valse profeet of bewandelt hij het verkeerde pad?” aldus Flavio. Niet alleen is er een dubbele negativiteit in de vraag, en lijkt het dus of er al een oordeel geveld is, maar hij heeft het verhaal helemaal gemist wat David Icke even tevoren heeft afgestoken.
Het is niet zwart, het is niet wit; het zit er tussen. Ondanks dat Milei zich afzet tegen collectivisme en de globalistische koers van NGO’s en overheden propageert hij op zijn beurt weer de monopolies van het kapitalisme. De grote bedrijven hebben echter dezelfde agenda. Beide zullen eindigen in totalitarisme.
De weg is vrijheid en de weg naar vrijheid kan alleen door vrijheid van meningsuiting bereikt worden. Ik pak er even de woorden bij van Mattias Desmet, professor klinische psychologie:
Het meest belangrijk is altijd dat de dissidenten blijven uitspreken en dat ze niet op hun beurt een massa of menigte gaan vormen. We moeten een groep vormen die samen gehouden wordt door het principe dat iedereen zijn eigen mening mag hebben en die op zijn eigen manier mag uitdrukken.
De absolute vrijheid om je mening uit te dragen is het belangrijkst en juist die staat enorm onder druk.
In Davos, op de WEF meeting, praat men momenteel (zogenaamd) over het herstel van vertrouwen in overheden en NGO’s. Maar de enige weg die men lijkt te willen bewandelen is het censureren van andere meningen. Als je tegengeluiden uitbant zal er vanzelf consensus ontstaan onder het restant van de mensen. De Main Stream Media is al in het kamp van de globalisten maar er is een alternatieve (internet) media ontstaan die wat lastiger te beteugelen is. Daartoe is de nieuwe (Europese) wetgeving, de DSA, in het leven geroepen. Met slogans als “fakenews” en “propaganda” probeert men de burger ervan te overtuigen dat het juist goed is dat Europa onze media bewaakt en censureert. De burger moet geloven dat de EU hen “beschermt” tegen valse informatie. De waarheid is echter dat NGO’s en overheden ons bestoken met propaganda. De bewijzen worden elke dag geopenbaard.
Even een klein beetje geschiedenis van het WEF en de oprichter: Klaus Schwab was de protegee van Henry Kissinger, een tegelijkertijd beroemd en berucht Amerikaans diplomaat. Even een tweetal beroemde citaten van deze globalist om je een idee te geven:
Het gaat er niet om wat waar is, maar om wat als waar wordt ervaren.
Vandaag de dag zou Amerika verontwaardigd zijn als VN-troepen Los Angeles zouden binnenvallen om de orde te herstellen. Morgen zullen ze dankbaar zijn! Dit is vooral het geval als hen werd verteld dat er een dreiging van buitenaf was, reëel of afgekondigd, die ons bestaan bedreigde. Het is dan dat alle volkeren van de wereld zullen smeken om hen van dit kwaad te verlossen. Het enige waar elke man bang voor is, is het onbekende. Wanneer dit scenario wordt gepresenteerd, zullen individuele rechten vrijwillig worden opgegeven voor de garantie van hun welzijn die hen door de Wereldregering wordt verleend.
Vooral de laatste jaren gaat het de globalisten om perceptie. Niet de waarheid maar wat de mensen geloven is belangrijk. De methode om de boodschap over te brengen is ook essentieel veranderd. Elk decennia vanaf de Tweede Wereldoorlog heeft zijn rebellen gehad. De rockers van de 50’er jaren, de hippies van de 60’er jaren, de punkers van de 70’er jaren en ga zo maar door. Verandering van bovenaf opleggen is gedoemd te mislukken want de jongere generatie zal opstaan hiertegen. Deze belangrijke les hebben de globalisten geleerd in de afgelopen 50 jaar.
Daarom pushed men de indoctrinatie nu van onderen: de kinderen. Dat heeft 2 grote voordelen: Ten eerste kunnen kinderen een schuldgevoel neerleggen bij ouders. Hier past het klimaat narratief in het geheel: We moeten allemaal geloven dat we de wereld van onze kinderen naar de kloten helpen. En dat laat men het liefst door diezelfde kinderen verspreiden. Geen ervaren klimatologen; nee, opstandige kinderen werkt beter. Scholen houden projecten die vol met propaganda zitten. WOKE doet de rest: Niet tegenspreken want dan lig je uit de groep. Het narratief moet gevolgd worden, ten koste van alles, over de rug van onze kinderen.
Het tweede grote voordeel is natuurlijk dat de jonge generatie al geïndoctrineerd is. Vol met (zoals ze zelf denken) hun eigen denkbeelden is de kans dat ze rebelleren vele malen kleiner geworden. En een schuldgevoel wordt systematisch verspreid naar de oudere generaties; vaders, moeders, opa’s en oma’s, ze doen het allemaal voor het kind en de toekomst van dit kind.
Terug naar David Icke:
Ze bewegen zich (NGO, overheid, grote bedrijven) als één eenheid. Als je kijkt naar de WOKE-agenda, de klimaat-veranderings-agenda en alle bewegingen die je ziet in de richting van de digitale valuta en de digitale controle dan …
Hij pakt, als voorbeelden, 4 verschillende issues in één zin en ziet dit even natuurlijk als één agenda. Dat is het unieke van de boodschap van David Icke. Dat is zijn “Matrix”; je ziet alleen wat men wil dat je ziet. En je moet de zaken als één geheel zien. “Connect the dots” zoals hij zo vaak zegt.
Dan rest de hamvraag: Is dat allemaal zo slecht? Één wereldregering, gelijkheid, soevereiniteit en orde? Ik zie een grauwe toekomst van allemaal dezelfde mensen. Meningen, cultuur, oorsprong, geloof, ambitie zullen allemaal opgaan in een saaie massa van allemaal kleurloze wezens. Zelfs geslachten zullen moeilijk te onderscheiden zijn. Al onze unieke eigenschappen zullen verdwijnen.
Ik zie het China van Mao met één groot verschil: Niet de arbeiders bezitten de wereld maar een hele kleine groep van elite oligarchen die de macht over alles wat we zien, kennen en weten krampachtig vast zullen houden. Een kleine elite die zelfs beslist over leven en dood van hun dienaren. Vergeet niet de uitspraken van de ontwerper van dit systeem Henry Kissinger:
Democratie is te belangrijk om over te laten aan de stemmen van het volk.
en
De wereldbevolking moet met minstens 50% worden gereduceerd.
